น้ำตาร้อน-น้ำตาเย็น

น้ำตา....คือน้ำที่ไหลออกจากดวงตา(กาย)อันเนื่องมาจาก
ความนึกคิดคิดจากภายใน(ใจ)....

ซึ่งมีด้วยกัน 2 ประเภทคือ...
- น้ำตาร้อน
- น้ำตาเย็น

น้ำตาร้อน....ร้อนด้วยอำนาจราคะ โทสะ โมหะ
ร้อนเพราะกิเลสที่มีอยู่ภายในใจมันแผดเผา....
อุปมาดั่งเช่น น้ำที่เดือดปุดๆที่ตั้งอยู่บนเตา...
เป็นน้ำตาร้อนแห่งความทุกข์....

เช่น เมื่อผิดหวังในความรัก ไม่ได้ดั่งใจหวัง หรือ
ผลักไส...ไม่ยอมรับในความเป็นจริงของสภาวะธรรมต่างๆ
ที่มากระทบ เกิดความเศร้าโศกเสียใจพิไรรำพัน...ก็เกิดทุกข์
น้ำตาร้อน จึงพรั่งพรูออกมาจากดวงตา...เป็นต้น

น้ำตาเย็น....คือน้ำที่ไหลออกมาจากดวงตา อันเนื่องมาจาก
ความคิดภายในที่รู้สึกปิติ ตื้นตัน อิ่มเอม ในผลบุญหรือ
ตื้นตันอันเนื่องมาจาก พบเจอสภาวะธรรมจากการเจริญวิปัสสนา
เป็นธารน้ำแห่งความสุข ความสงบที่มีอยู่ภายใน(ใจ)
จึงหลั่งไหลสู่ภายนอก เป็นน้ำตาเย็น...แห่งความสุขสงบ...

เช่น...ได้กระทำกุศลธรรมอน่างหนึ่งอย่างใด...
ด้วยจิตที่เต็มไปด้วยบุญกุศล เมื่อนึกคิดถึง ระลึกถึงในผลบุญ
ที่ได้พึงกระทำมาเมื่อใด น้ำตาก็ไหลออกมา...นี่คือน้ำตาเย็น
ที่ใส สะอาด อุปมาดั่งเช่น...ธารน้ำที่ใสเย็น...สะอาด
ฉันใดก็ฉันนั้น...ฯ

~ขอนอบน้อมแด่คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์~