โดดเดี่ยว เดี่ยวดาย ริมอ่าวว้าง ตั้งตระหง่านริมโขดหินผา นาน.........ผ่านเดือน.......... ผ่านปีมา รอความรักนำพาสู่หัวใจ .................................... เรือน้อยสีขาวกลางมหาสมุทรใหญ่ แล่นฟ่าคลื่น ฟ่าฝันโต้ฝั่งไป หาที่พักพิงใจ ที่จะได้อยู่คู่ตลอดกาล ....................................... ในราตรี สันโดษ สงบเงียบ มีแต่เพียงเสียงคลื่นซัดกับหินผา มรสุมลูกใหญ่กำลังมา ฟ้าก้อง ฟ้าคำรามในทันใด ....................................... เรือนั้นโดนคลื่นซัด กระท่อน กระแท่นเปียก จะเรียกใครในทะเลว้าง ไม่มีหนา พระจันทร์แกล้งหลับไหลในทิวา สงสารเรือน้อยที่ กำลังจะพาจม ....................................... พระจันทร์ส่องแสงไฟกลางดวงจิต เรือน้อยรอทะเลกว้างสงบใจ ถ้าต้องจมอยู่ที่พื้นใต้สมุทร จะขอหยุดตามหาใจที่เพรียกหา ....................................... รักที่อยู่แห่งหนใดตลอดมา ก็จะเก็บใจนั้นไว้ในทะเล เรือน้อยหลับไปในคืนมืด รู้สึกตื่นเมื่อแสงไฟสาดเข้าหา ....................................... ดวงตาเรือน้อยสว่างจ้า เห็นประภาคารสีฟ้าอยู่ไม่ไกล นั่นคือประภาคารแห่งพรหมลิขิต ที่ได้ลิขิตหัวใจที่ปลายฟ้า ....................................... เรือน้อยรอนแรมตะวันมา ได้พบพา พบรัก ในดวงใจ ประภาคารกับเรือน้อยที่ลอยรัก แม้ไม่ได้อยู่ด้วยจักเสมอเหมือน ....................................... แต่ความรัก นั้นอยู่มิลืมเลือน เหมือนทะเลยังอยู่คู่หาดทราย .......................................
โดย Romeoza
เห็นกระทู้ประภาคารน้ำแข็งข้างๆแล้วชวนให้นึกถึงกลอนบทนี้ขึ้นมา...อิอิ
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
