ข้อความสุดท้าย... แด่คนโกหก

อย่าถามได้ไหมว่า . . . ทำไมฉันต้องเดินจากมา อย่าถามได้ไหมว่า . . . ทำไมฉันต้องทำแบบนี้ ถามตัวเองก่อนจะดีไหมว่า . . . ทำสิ่งใดลงไปแล้วบ้าง ถามตัวเองก่อนจะดีไหมว่า . . . สิ่งที่ทำลงไปถูกต้องแล้วหรือ หลอกลวง . . . ยังพอทน ทรยศ . . . นั่นอาจเป็นความเข้าใจผิด เสแสร้ง . . . ก็คิดว่าอาจมีเหตุผล แต่รู้ไหมเมื่อนำมารวมกัน . . . มองโลกแง่ดีแค่ไหน . . . โง่อย่างไร ก็ยังต้องเสียน้ำตา . . . สิ่งเหล่านี้ . . . ทำร้ายใครต่อใครหลายคน โดยเฉพาะ . . . คนที่จริงใจมาตลอด แต่คนเหล่านี้คงไม่มีค่า . . . จึงทำกันได้ลงคอ ความสัมพันธ์ . . . มันสร้างยาก ระยะเวลา . . . ไม่อาจยืนยันว่า ทุกสิ่งจะมั่นคง ระยะเวลา . . . กลับทำให้ทุกอย่างพังทลาย เพราะระยะเวลา . . . พิสูจน์ความจริงทุกอย่างให้เปิดเผย ทำลายทุกสิ่ง . . . ง่ายดาย . . . ชั่วพริบตา คิดให้ดีได้ไหม . . . ก่อนตัดสินใจกระทำ อย่างน้อยก็รู้สึกตัวว่า . . . กำลังจะทำอะไร อย่าทำเพียงแค่ส่ายหน้าปฏิเสธว่า . . . ไม่รู้เรื่อง และไม่ได้ทำ อย่าโทษว่า . . . คนอื่นไม่ดี อย่าบีบน้ำตา . . . เรียกความสงสาร อย่าคิดว่า . . . เดินหนีปัญหาแล้วทุกสิ่งจะจบ เศษซากสิ่งที่โดนทำลาย . . . ยังอยู่ รอยแผล . . . ต่อให้จางเท่าไหร่ ก็ยังเป็นรอยแผล และบางแผล . . . กาลเวลาก็ไม่อาจลบเลือน ทำได้แค่มองตาฉัน . . . แล้วบอกว่า . . . ทุกสิ่งเป็นเพียงข่าวลือใช่ไหม แต่จะให้ฉันทำอย่างไร . . . ในเมื่อฉันรู้ความจริงแล้ว . . . จากทุกคนที่ไม่โกหก. . . ความจริงไม่เคยตาย. . . ไม่รู้หรือ แต่จนวันนี้. . . ยังมาโกหกกัน ทำไปเพื่ออะไร รู้ตัวบ้างไหมว่า. . . กำลังมีความสุขบนความทุกข์ผู้อื่น รู้ตัวบ้างไหมว่า. . . กำลังหัวเราะอยู่บนคราบน้ำตาคนรอบข้าง เคยคิดว่า. . . ความสัมพันธ์นี้มีค่า...สุดท้ายฉันก็คิดไปเอง เมื่อพบว่า. . . คนๆหนึ่งที่เคยไว้ใจ กลับสนใจแต่ตัวเอง เสียใจ. . . ที่ต้องพูดและทำอย่างนี้ นานแค่ไหนแล้ว. . . กับการที่ฉันต้องทนอยู่ จบกันเสียที. . . เส้นความอดทนขาดผึง อยากให้รู้ไว้สักครั้ง. . . ไม่มีคำว่า. . . อภัยสำหรับคนไม่สำนึก บางสิ่งแตกสลายไป. . . ร้องไห้เสียใจ แต่. . . เมื่อความสัมพันธ์นี้จบลง ฉันกลับต้องหัวเราะ. . . ดีใจ จะโกหกต่อไปก็เชิญ. . . แต่โกหกตัวเองให้ได้ด้วยแล้วกัน