คิงคอง ในสวนสัตว์พาต้า มันยังอยู่

ภาพนี้มีแง่เครียด 

สิบกว่าปีมาแล้ว...ภายในอ้อมกอดของคอกปูนและกรงเหล็ก 

        ไม่เห็นเดือนเห็นตะวัน

        ไม่มีป่าทึบพงไพรให้ซ่อนตัว 

        ไร้ผลไม้ผลาหารให้เก็บกินอย่างอิสระ

         ไร้เถาวัลย์ ให้ห้อยโหน หรือนอนเล่นในพงหญ้า 

         ไม่ได้สัมผัสแดด ลม ฝน ตามธรรมชาติ

         ไม่ได้แม้แต่คลอเคลียเคียงคู่เสน่หา

         ชีวิตนี้ ...ช่างไร้ค่ายิ่ง

         ................................

         ชีวิตจำเจ ซ้ำซาก เป็นกิจวัตร

         ไร้อิสรภาพ

         ไร้สิทธิ ไร้เสียง ที่จะอ้อนวอน

         มนุษย์ช่างแสนโหดร้ายกับสัตว์ผู้เป็นทาส

         เพียงต้องการเห็นเป็นสัตว์ตัวอย่าง

         เพียงอ้างว่าอนุรักษ์ 

         แต่แท้แล้วคือธุรกิจที่ปรารถนายิ่งกว่า

         .............................................

         เพียงสบตาแวบหนึ่งก็รู้ว่า.....เจ้าเครียด

        ดูแววตาเจ้าแล้วก็รู้ว่า........เจ้าหดหู่

        ดูสีหน้าเจ้าแล้วก็รู้ว่า.......เจ้าสิ้นหวัง

        ดูอากัปกิริยาเจ้าแล้วก็รู้ว่า.........เจ้าหงอยเหงาสิ้นหวัง

        เจ้ากอริลล่าเอ๋ย......ช่างน่าเวทนาจริงหนอ 

อ่านแล้วสงสารมันง่ะ ตอนเด็กๆ ก็เคยไปถ่ายรูปด้วยบ่อยๆ
นึกแล้วเศร้าเนอะ
 
----------------

FW: คิงคองในสวนสัตว์พาต้า มันยังอยู่

เพื่อนๆครับ  กอริล่าหรือที่ชอบเรียกกันเล่นๆว่าคิงคองที่อยู่พาต้าอะครับ
ทุกวันนี้มันยังอยู่เลย ได้ยินว่าร้องไห้ด้วย ก็จะไม่ร้องได้ยังไงหละครับ
เหงาจะตายแถมสภาพแวดล้อมก็แย่ลงๆ ห้างก็เงียบๆ น่าสงสารครับ
ล่าสุดที่ผมไป นกเพนกวิน ขนร่วง เหมือนเป็นขี้เรื้อน
กอริลล่า ซึม เศร้า นั่งหันหลังตลอด
คนไปตะโกนเรียกมันให้หันมา พอมันหันมา ทุก คนที่ ตะโกนเรียก
ถึงกับเงียบ กริบ เพราะมันร้องไห้น้ำตาไหล
หลายคนน้ำตาซึมไปกับมัน เป็นภาพที่ไม่เคยลืมเลย น่าสงสารมาก อยู่
 เหมือนคุก มันทำอะไรผิด ทำไมต้องทำกับสัตว์ที่ไม่มีทางสู้ด้วย
ไม่เข้าใจมนุษย์
..เมื่อวานได้มีโอกาสไปเที่ยวสวนสัตว์ที่พาต้าอีกครั้ง
พอกลับมาถึง บ้าน มีความรู้สึกว่า ถ้ารู้ว่าต้องไปเห็นสภาพแย่ๆ
ของสัตว์เหล่านั้นคงไม่ไปแน่ๆ เราตั้งใจจะไปชมเพื่อความรู้ และความ
 เพลิดเพลิน แต่สิ่งที่ติดอยู่ในใจเราตอนนี้ กลับมีแต่ความสงสาร และสงสัย
 
...ไม่ขอออกความเห็นเรื่องความรู้สึกของสัตว์เหล่านั้น
คือเราก็ไม่มีความรู้น่ะค่ะ อยากให้คนที่มีความรู้เรื่องสัตว์ได้ไปดู แล้วเข้ามาให้
ความกระจ่างกับทุกคนแต่ขอวิจารณ์เรื่องสถานที่แล้วกัน เพราะล่าสุด
ที่ไปมาเมื่อวาน สภาพแวดล้อม และบรรยากาศมันดูไม่ดีเลย อึมครึม
เหม็นอับ ไม่ดีทั้งต่อคนที่ไปดู และต่อสัตว์เหล่านั้นด้วย
พวกเค้าเป็นสัตว์ป่าไม่ใช่เหรอค ะ สถานที่มันจำลองมาจากป่าก็จริง
แต่ก็ทำแบบจำลองจริงๆค่ะ คือเล็กมาก แบบที่ว่า อยู่นานๆ
อาจจะเป็นง่อยได้เลย เช่นกรงหมาป่า กรงเสือ
และพวกสัตว์กลางคืนทั้งหลาย(ขนาดหมาที่บ้านขังมันอยู่ในบ้านวันเดียว ยังแทบจะตายให้ได้)
...สวนสัตว์แห่งนี้เป็นของเอกชนดูแลเหรอคะ ดูรูปเก่าๆ ที่ทางห้าง
นำมาโชว์แล้วเห็นเลยว่า สมัยก่อนเคยรุ่งเรืองขนาดไหน
จนมาถึงยุคนี้ถ้าคิดว่าไม่มีงบประมาณที่จะสามารถดูแลมันได้
ก็น่าจะบริจาคให้องค์กรที่เขาทำได้ดีกว่านี้ (เพราะยังไง พวกที่อยู่ในกรงเหล่านั้น
ก็เคยทำเงินทำกำไรให้ห้างของคุณมาไม่รู้เท่าไหร่ ที่สำคัญที่สุด เมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว
เคยทำให้เด็กๆ มีความสุข มีรอยยิ้มเวลาที่ได้ไปเยี่ยมชมพวกเค้า) ...
ก็เข้าใจหัวอกคนทำธุรกิจเชื่อมั่นว่าถ้าคุณบริหารห้างมาได้จนถึงบัดนี้
ก็ไม่ยากถ้าคิดจะหาทุน ในการปรับปรุงสภาพความเป็นอยู่ให้พวก
เค้าเหล่านั้น อยู่ที่ว่า คุ ณคิดจะทำหรือไม่ เท่านั้นเอง...
ได้ลองถามพี่ที่เค้าดูแล เจ้าคิงคองว่า ตัวที่อยู่ปัจจุบันนี้
เป็นลูกของตัวที่เราเคยเห็นกันเมื่อสมัยเด็กๆ เจ้าตัวพ่อเราเอามาจากอเมริกา
ส่วนตัวนี้ทางพาต้าเลี้ยงมาตั้งแต่เด็กๆ
นั่นแสดงว่า "เค้า" กิน นอน นั่ง เดิน และ "เหงา"
อยู่ในกรงแห่งนี้ ตั้งแต่เค้าลืมตาดูโลกเลย
อย่างนั้นหรือนี่!!! ...

แล้วทุกคน คิดว่าอยางไรบ้างคะ ช่วยไขความกระจ่างให้ที

ถ้าไงก็ช่วยๆกันforwerdเมล์กันนะ เผื่อมันจะไปถึงคนที่มีอำนาจสั่งการได้อ่ะ!!!!!