พักกันวันละหน่อย....

ฉันรู้ดีว่าควรรักเธอให้น้อยลง
เพราะฝืนไปก็คงเสียใจอยู่อย่างนี้
มันผ่านไปแล้ว
ฉันก็ควรลืมทุกอย่าง
อยากจะขอให้มันได้ลบหรือเลือนลาง
จางหายไปยิ่งดี

อยากจะลืม
ลืมว่าใจยังคงคิดถึงเธออยู่เสมอ
ลืมว่าใจยังคงละเมอถึงเธอคนนี้
ลืมทุกอย่างในหัวใจ
ขอเพียงนับจากนี้ไป
อย่าได้พบได้เจอ อย่าได้เพ้อถึงเธอก็พอ

นึกถึงเธอเมื่อไรฉันได้แต่เสียใจ
เห็นเธอดีกับใครหัวใจก็อ่อนล้า
มองผ่านวันนี้ เหมือนจะมีเพียงน้ำตา
เมื่อได้รู้ว่าเธอจะไม่หวนคืนมา
มารักกันเหมือนเดิม

อยากจะลืม
ลืมว่าใจยังคงคิดถึงเธออยู่เสมอ
ลืมว่าใจยังคงละเมอถึงเธอคนนี้
ลืมทุกอย่างในหัวใจ
ขอเพียงนับจากนี้ไป
อย่าได้พบได้เจอ อย่าได้เพ้อถึงเธอก็พอ

ไม่อยากจะทรมาน ไม่อยากรักเธอจนตาย
ไม่อยากเสียเวลา ไม่อยากรักแล้วเสียน้ำตา

อยากจะลืม
ลืมว่าใจยังคงคิดถึงเธออยู่เสมอ
ลืมว่าใจยังคงละเมอถึงเธอคนนี้
ลืมทุกอย่างในหัวใจ
ขอเพียงนับจากนี้ไป
อย่าได้พบได้เจอ อย่าได้เพ้อถึงเธอก็พอ

ลืมว่าใจยังคงคิดถึงเธออยู่เสมอ
ลืมว่าใจยังคงละเมอถึงเธอคนนี้
ลืมทุกอย่างในหัวใจ ขอเพียงนับจากนี้ไป
อย่าได้พบได้เจอ อย่าได้เพ้อถึงเธอก็พอ

เพิ่งจะรู้วันฉันเอง...รักเธอเท่าไหร่
ในวันที่เธอบอกฉันให้เข้าใจ
ว่าจากนี้เธอจะต้องไปรักของเราคงเป็นไปไม่ได้
โลกช่างดูเงียบงันวันเหล่านั้นไม่อาจย้อนมา
วันนี้ไม่เหลือใครมีแต่ตัวฉันและน้ำตา
จะต้องทำยังไงให้เธอคืนกลับมาหา
ตอนนี้รู้แล้วว่ารักเธอมีค่า...เหลือเกิน

* กลับมาได้หรือเปล่ากลับมาหาฉันทีได้ไหมคนดี
หากว่าใจของเธอไม่ได้เปลี่ยนไป
ก็ให้โอกาสฉันอีกจะได้ไหม
ได้โปรดอย่าทิ้งรักไปเลย

อาจจะจริง ที่ฉันเอง...ยังไม่เข้าใจ
จึงทำให้เธอผิดหวังและร้องไห้
อยากจะขอเธออย่าเพิ่งไป
อย่าเพิ่งหมดหวังในตัวฉันได้หรือเปล่า

เมื่อก่อนนี้เคยมีเธอคอยปลอบฉันและเจ็บช้ำมา
วันนี้ไม่เหลือใครมีแต่ตัวฉันและน้ำตา
จะต้องทำยังไงให้เธอคืนกลับมาหา
ตอนนี้รู้แล้ว่ารักเธอมีค่า...เหลือเกิน

( *,* )

กลับมาได้หรือเปล่ากลับมาหาฉันที่ได้ไหมคนดี
ต่อจากวันนี้ไปจะไม่ให้เธอผิดหวัง
ให้โอกาสฉันอีกอีกสักครั้ง
ได้โปรดอย่าทิ้งรักไปเลย