ลายแท่งขุมทรัพย์ใต้กรุงเทพ-ธนบุรี

เมื่อครั้งไทยเราเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่2 ทหารพม่าได้กวาดต้อนทรัพย์สินไม่ว่าจะเป็นแก้วแหวนเงินทอง เพชรนิลจินดา ขนกลับย่างกุ้ง ทรัพย์สินต่างๆที่ได้ปล้นมามันมากมายเหลือคณานับ จนไม่สามารถขนกลับได้ในคราวเดียว บางก็ขนกลับทางเรือออกไปทางอ่าวไทย บางก็ไปเส้นทางตรงด่านเจดีย์3องค์ แต่ถึงกระนั้นฟ้าดินก็ไม่เป็นใจให้โจรปล้นทรัพย์สมบัติชาติ ก็ได้มีชาวไทยกลุ่มหนึ่งได้ตั้งกลุ่มกองโจร ขึ้นมาเพื่อทำการปล้นทรัพย์สมบัติของชาติเรากลับคืนมาทุกครั้งกองโจรฝ่ายนไทยก็ได้รับชัยชนะตลอด ครั้นแม่ทัพทหารพม่าจึงวางแผนกันว่าควรฝั่งสมบัติไว้ที่บริเวณพระนครและธนบุรีก่อน แล้วรอทัพหลวงส่งกำลังมาคุ้มกันแล้วจะได้ทำการขุดสมบัติขึ้นมาเพื่อเอากลับไปย่างกุ้ง แม่ทัพทหารพม่าจึงประชุมตกลงกันว่าจะทำแผนที่ขึ้นมาไว้4ฉบับ เผื่อที่จะได้นำมาเปรียบเทียบกันความคลาดเคลื่อนของตำแหน่งจุดที่ฝั่งทรัพย์สินไว้ เดชะบุญที่แผ่นดินสยามไม่อยากให้ทัพย์สินของมีค่าตกไปอยู่ในมือศรัตรู เหล่าผู้กล้าแผ่นดินสยามเหล่านั้นได้ทำการปล้นตีค่ายพักแม่ทัพพม่าในคืนวันเพ็ญขึ้น4ค่ำปีมะโรง(พ.ศ จำไม่ได้)แล้วยึดแผนที่ฝั่งสมบัติออกมาจากค่ายทันเวลาก่อนที่ทัพหลวงของพม่าที่ยกมาจากย่างกุ้งได้เฉียดฉิว ทำให้ผู้กล้าเหล่านั้นได้กระจัดกระจายแยกทางกันหนีเพื่อป้องกันการติดตามของทหารพม่า จวบจนสองร้อยกว่าปีต่อมา มรดกลายแท่งทั้ง4ฉบับเหล่านั้นได้เปลี่ยนมือมาจนถึงลูกหลาน ฉบับที่1นั้นตกไปอยู่ที่ หลวงชลนที บุรีรมภ์(ต่อมาลูกหลานท่านได้เปลี่ยนชื่อเป็นการประปานครหลวง) ส่วนฉบับที่2 ตกไปอยู่ในมือของ พระยาอสุนีนคราช(หลานท่านได้ทำการเปลี่ยนชื่อใหม่ว่า การไฟฟ้าส่วนภูมิภาค) ฉบับที่3 ตกไปอยู่ในมือของท่าน ขุนสื่อสาระศัพท์ (เหลนของท่านได้เปลี่ยนชื่อเป็น องค์การโทรศัพท์ มีชื่อเล่นภาษอังกฤษว่า น้องCAT) ฉบับสุดท้าย พระยาเทพนครระบายศรีบุรีวงศ์ ได้ถือลายแท่งอยู่(เหลนของท่านพระยาก็ได้ทำการเปลี่ยนชื่อเป็น สำนักงานระบายกรุงเทพมหานคร ต่อจากนั้นมา ลูกหลานของท่านพระยา ท่านขุน ก็ได้ทำการ ขุดเจาะถนน เป็นว่าเล่นเพื่อหาทรัพย์สมบัติของชาติไทยเรา สืบต่อกันมาจนถึง ณ.บัดNOW (อย่าซีเรียจ นะ)