เพื่อนสนิท

เพื่อนสนิท
... ก็คือ
เพื่อนธรรมดาๆคนนึง ที่ดันสนิทกันมากกว่าเพื่อนธรรมดาๆทั่วๆไป

... ซึ่งมันก็ต้องมีอะไรหลายๆอย่าง

ที่คล้ายๆกับเรามากกว่าเพื่อนคนอื่น
... ถึงจะมาสนิทกันได้

... บางทีอาจไม่ใช่นิสัย
... บางทีอาจไม่ใช่หน้าตา
... บางทีอาจไม่ใช่ฐานะ
... บางทีอาจไม่ใช่ระดับความรู้

... แต่มันอาจจะมีอะไรบางอย่างที่ต้องเป็น มั น ค น นี้ เ ท่ า นั้ น ที่ มี

. .
... บางครั้ง

... เราก็ไม่ไปที่ที่เราอยากไป
... เพียงเพราะว่ามันไม่ไปด้วย

... บางครั้ง
... นั่งเงียบอยู่ได้ตั้งนานแค่เห็นหน้ามัน
... น้ำตาที่กลั้นไว้แทบตายกลับทะลักออกมาได้จนหมด

... บางครั้ง
... ถ้ามีเสียงหัวเราะของมันด้วย
... เราจะหัวเราะได้ดังกว่านี้

... บางครั้ง
...ร้อยคำปลอบใจของใครก็ไม่รู้

... ยังอุ่นใจไม่เท่ามือมันที่แค่ตบเบาๆที่หัวไหล่
บอกเป็นนัยๆว่า ตูอยู่ตรงนี้

...
...
ชอบคำๆนึงที่บอกว่า


. . . . . เ ร า ไม่ ไ ด้ เ ป็ น แ ค่ เ พื่ อ น . .
. . . แ ต่ เ ร า เ ป็ น ตั้ ง เ พื่ อ น ต่ า ง ห า ก. .


...เพราะเพื่อนมีความสำคัญมากๆ

... มากจนบางคนแยกไม่ออกเอาไปเปรียบเทียบกะแฟน

ว่าอะไรสำคัญกว่ากัน
... ทั้งๆที่มันคนละเรื่องกันเลย


... แต่เมื่อเวลาที่เราอยู่ในห้วงของความรัก
... เพื่อน... จะกลายเป็นส่วนเกินของโลกส่วนตัวเราทันที
... ไอ้เพื่อนสนิทผมมันคงจะชินแล้ว
... ที่เวลาผมมีรักทีไรผมก็จะห่างๆมันไปทุกที

... เวลาที่จะกลับมานึกถึงมันได้อีกที

... ก็ตอนอกหักนู่นแหละ

... ก็เคยคิดเหมือนกันนะ
... ถ้าเราเป็นมันจะรู้สึกยังไง
... คงจะประมาณว่า
... 'แมร่ง... พอมีแฟนก็ลืมเพื่อน'
... นี่กะตูไม่เคยช่วยห่าไรเลย ทีกะแฟนแมร่งแทบถวายหัว'
... 'ต้องเลิกกะแฟนก่อนถึงจะจำเบอร์โทรตูได้ใช่ไหม'
... คิดๆดูแล้วมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ
... เพราะเวลาที่กำลังมีความสุขในห้วงของความรัก
... ก็แทบไม่ได้จะไปเที่ยวไหนกับมันเลย
...นานๆถึงจะได้คุยกันที


... แต่พอผิดหวังพอเจ็บตัวขึ้นมา
... นาทีนั้นอยากกดโทรศัพท์ไปหามันก่อน
... อยากให้มันรับโทรศัพท์ก่อน

... ซึ่งบางทีมันนอนไปแล้วผมก็จะไล่มันกลับไปนอน

... ไม่ต้องตื่นขึ้นมาฟังเรื่องราวใดๆทั้งนั้น
... ไม่รู้ทำไมเหมือนกันแค่มันรับโทรศัพท์ ก็พอแล้ว

... แบบนี้ละมั้งที่เค้าว่า
... 'เพื่อน

คือคนที่สามารถนั่งอยู่ด้วยกันโดยไม่พูดอะไรสักคำ'
... 'แต่ลุกจากกันไปเหมือนได้คุยกันไปนับล้านคำ'


... 'เพื่อน'
... 'คือคนที่เมื่อเราสุขเราไม่เห็นมันอยู่ในสายตา'
. . . 'แต่ เ ป็ น ค น ไ ม่ มี วั น ป ล่ อ ย ใ ห้ เ รา ล้ ม ลง

ไ ม่ ว่ า เ ร า จ ะ ไ ป
เ จ็ บ ม า จ า ก ไ ห น . .


ส่งต่อให้เพื่อนสนิทของคุณด้วยล่ะ