เมื่อคนเรารักกัน (When we inlove)

เมื่อเรารักกัน...ไม่ต้องคิดว่าจะโง่หรือจะฉลาด
ไม่ต้องคิดว่าถ้าเชื่อเค้าแล้วเราจะโง่ในสายตาใครๆ
ไม่ต้องคิดว่าถ้าเปิดหูตารับฟังปากชาวบ้านเป็นการฉลาด
ไม่ต้องคิดว่าถ้าเชื่อว่าเค้ารักเราคนเดียวเป็นเรื่องโง่
ไม่ต้องคิดว่าถ้ารู้ว่าเค้าทำอะไรเพื่ออะไรเป็นเรื่องฉลาด
ไม่ต้องคิดว่าถ้าให้โอกาสเค้าเรื่อยๆ เป็นเรื่องโง่
ไม่ต้องคิดว่าถ้าตั้งกฎเกณฑ์แล้วจะฉลาด

เมื่อคนเรารักกัน...เราไม่ได้เล่นเกม
ไม่ใช่เล่นหมากรุกที่ต้องมองเชิงกันก่อน
ไม่ใช่เล่นวิ่งไล่จับ..คนหนึ่งหนีคนหนึ่งวิ่งตาม
ไม่ใช่เล่นซ่อนหา..ต้องตามจิกตามหาตลอดเวลา
ไม่ใช่เล่นโยนเหรียญ..สุ่มเอาว่าจะหัวหรือก้อย

เมื่อเรารักกัน...เราไม่ได้ทดลอง action = reaction
เวลาเราให้เค้าไปไม่จำเป็นว่าต้องได้รับกลับ
เวลาเค้าโมโหใส่ไม่จำเป็นต้องโมโหกลับ
เวลาเค้าทำไม่ดีกับเราไม่จำเป็นต้องทำบ้าง
เวลาเค้าไม่ทำดีให้ไม่ได้หมายความว่าเราไม่ควรทำให้เค้า

เมื่อเรารักกัน...เราไม่ได้ทดสอบทฤษฎี Demand & Supply
ไม่เสมอไปที่ต้องการความรักมากๆแล้วเค้าจะมีให้เราน้อย
ไม่เสมอไปที่ให้ความรักเค้ามากๆแล้วราคาความรักจะต่ำ
ไม่เสมอไปที่จะมีจุดที่ความต้องการเท่ากับความรักที่ให้

เมื่อเรารักกัน....ไม่จำเป็นต้องหาเหตุผลให้กับเหตุการณ์ทุกอย่าง
ไม่จำเป็นต้องกลัวในสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น
ไม่จำเป็นที่ต้องบอกเค้าว่า....
" เค้าคงไม่เห็นคุณค่าของสิ่งของที่เค้ามีถ้า เค้ายังไม่เสียมันไป...."

รักกันไม่จำเป็นต้องขู่กันเรื่องความสำคัญ
รู้อยู่ในใจก็พอ...ว่าเรารักกัน
จำไว้ให้แน่นใจ...กับเรื่องดีๆที่เค้าพูด
จำไว้ให้อบอุ่นใจ...กับสิ่งดีๆ ที่เค้าทำให้เรา

ค้นมันออกมาเวลาเหงาใจ
ค้นมันออกมาเวลาไม่มั่นใจ
ค้นมันออกมาเวลาเสียใจ
เพราะว่าเวลาใจเราอ่อนแอ
สิ่งดีๆ ของเราสองคนมักจะหายไป
อย่าปล่อยให้มันหายไป....เพราะ
คนที่เค้าเคยทำให้เราอาจจะเสียใจ
ที่เราหลงลืมเรื่องดีๆเหล่านั้นแล้ว
Keep asking all the time