เหงาได้ทุกวัน..~~

วันนี้..ฉันร้องไห้
อย่าถามน่ะ..ว่าเพราะอะไร..อย่าถาม
คนคนหนึ่ง..ผิดพลาด.แม้พยายาม
อย่างไรก็ตาม..แค่อยากระบาย

วันนี้..ฉันท้อ
เป็นหนึ่งคน.ที่กำลังใจไม่พอ..จึงแพ้พ่าย
ทุกอย่างที่หวัง..เมื่อผิดพลั้ง..พังทลาย
หัวใจหนึ่งดวงร้ายร้าย..ไม่อาจทนได้..ไม่พร้อมรับมัน



วันนี้..วันใหม่
ทุกอย่าง.จะสดใส..ต้อนรับฉัน
อยู่กับการเริ่มต้น..ของอีกวัน
ถึงเวลา.ที่ต้อง..ยอมรับมัน..และ...ก้าวต่อไป

เ ห็ น เ ธ อ จั บ มื อ กั บ ใ ค ร
เหมือนน้ำตา..ซึมซึม.จะไหล.ยังไง.ยังงั้น
ทุกครั้งที่เธอเดินผ่าน.ปวดใจที่เธอลืม..จำไม่ได้.กระทั่งคนเคยรักกัน
และยังไหวหวั่น..สั่นสั่นกับรอยยิ้ม.ท่าทาง..แววตา.ของเธอ

ยั ง จ ด จำ
ทุกอดีตที่ผ่านมา.แม้ช้ำ..ยังจดจำเสมอ
ยังเป็นคนเดิม..คนนี้..หนึ่งคน..ที่ยังรักเธอ
แม้ไม่อยู่ในความทรงจำของเธอ..แม้ฉันเพ้อ..ทำไงได้..ก็ฉัน.ยังรักเธอเหมือนเดิม

สมุดบันทึก..เล่มนี้.เป็นของเธอ
ฉันเขียนมัน..ตั้งแต่แรก.วินาทีที่พบเจอ..ถึงตอนนี้
เก็บเป็นความทรงจำ..ในช่วงหนึ่งของเวลา..ที่เคยมี
บันทึก..ทุกภาพ.การกระทำที่แสนดี..ของเธอ

รู้ไหม
ฉันยังจำ.ทุกรอยยิ้ม.ทุกสิ่งที่เป็นเธอ..ได้เสมอ
จดจำแม้ช่วงเวลา..ที่เราห่างไกล.เกินพบเจอ
จำว่าตอนนี้..ก็ยังรักเธอ..จนถึงปัจจุบัน

เป็นความทรงจำ...สุดท้าย
สมุดเล่มบาง ..เนื้อหา.. ภาพถ่าย.. บันทึกในนั้น
ความทรงจำเก่าเก่า..ที่เธอคงไม่สนใจ..แต่ฉันกลับเก็บ..รักษามัน
เก็บทุกความรัก ..เก็บแม้สิ่งที่เธอทิ้งมัน..หัวใจ

วินาที..ที่ฟ้ามืดมน
มีหนึ่งคน..สับสน.นั่งมองดาว.อยู่ตรงนี้
ความเหว่ว้า.เพิ่มขึ้น.ทุกทุกวินาที
ไม่รู้จะทำยังไงดี.กับความทรงจำ.ที่แล้วมา...

หนึ่งความรัก..เจ็บเจ็บ
ที่ฉันยังเก็บ..ยังให้ค่า
ทุกครั้งที่คิดถึง..มองดาว..พร้อมหยาดน้ำตา
แต่ก็ยังมีรอยยิ้ม..ตอบกลับมา..จากหัวใจ

เพราะสิ่งหนึ่ง..ที่สวยงาม
หนึ่งสิ่ง.ที่ฉันพยายาม..รักษามันไว้
บันทึกแน่นหนัก..หวังจดจำ.ลึกลึก..ตลอดไป
กับสิ่งหนึ่ง..ที่ยิ่งใหญ่..ความรักที่จากไป.ของเธอ...

...เหตุผล...ไม่สำคัญ....
แค่เธอยังอยู่ข้างกัน...ก็มีความหมาย
ไม่ต้องบอกกับฉัน...ว่าเรารักกัน...เพราะอะไร
แค่เธอไม่เปลี่ยนไป..เท่านั้นก็แทนความพูดมากมาย...ร้อยพัน

...เหตุผล...ไม่มีค่า...
ฉันเชื่อการกระทำที่ผ่านมา...มากกว่าสิ่งนั้น
ไม่มีใครรู้หรอกเหตุผล...ที่ทำให้คนสองคน...รักกัน
แค่สองใจเราผูกพัน...นั่นก็เป็นเหตุผลที่สำคัญ...มากพอ

หาก...ต่างคนต่างอ้างเหตุผล
ฉันเชื่อว่าไม่มีแม้สักคนเป็นสุขได้
ทำไมไม่ลองยอม หยุด ฟังเสียง...หัวใจ
บางทีอาจได้ยินอะไร..ที่ไม่ใช่ความคิดเธอ

ลึก ลึก ความรู้สึกข้างใน
ถามจริงเถอะ..แน่ใจกับเหตุผลนั้นนั้นเหรอ
ไม่เข้าข้างใครน่ะ..เป็นคนกลาง..ให้ความคิดเห็นแบบเพ้อเพ้อ
แค่แสดงมันออกมา..เพื่อคุณคุณเธอ..จะเผลอ..แล้วคล้อยตาม

ไม่มีใครดี
ไม่ใครถูก.เท่าที่เห็น.ขอโทษน่ะ.แค่อยากถาม
รักจริงจริงน่ะเหรอ..เป็นแบบนี้เหรอ..ว้า!!เพิ่งรู้น่ะเนี๊ยะ..เสียแรงที่ฉันพยายาม
ที่จริงตอนนี้กำลังห้าม..อารมณ์โกรธ.พยายามเข้าใจ..ใส่ใจความรู้สึกของคนหนึ่งคน

ถ้าหากรักไม่ต้องใช้ความเข้าใจ
หากรักปราศจากการให้อภัย..อ้างแต่เหตุผล
เรียกว่ารัก รัก รัก รักเหรอ แต่สำหรับฉัน..รักไม่หวานเสมอและต้องอดทน
รับฟังเขาบ้าง..แล้วคุณจะสามารถ.อยู่กับคนหนึ่งคน..ที่คุณบอกว่าเหตุผลของเขาน้ำเน่า..อย่างสุขใจ …^_^



จะโดนรุมทืบไหมอ่ะ...555+

ใครเขาต่าง.หยิบยื่นดอกไม้.ให้แก่กัน
กล่องของขวัญ.แทนความรัก.มอบส่งให้
ช็อตโกแลตรสหวาน.ให้น่ะ.แทนหัวใจ
การ์ดความใน.เขียนจากใจ.”ว่ารักเธอ”

ภาวนา.ให้เป็นฉัน
จดจ่อ.นั่งอมยิ้มกับมัน.เสมอเสมอ
ช็อตโกแลต.กี่ชิ้น.ของขวัญกี่กล่อง.ไม่ใช่ของเธอ
ดอกไม้สักดอก.ก็ไม่เจอ.+.การ์ดบอกรัก..อย่าหวังจะมี!!

หวาน..ไม่เป็น
บอกว่า..ก็วันธรรมดา.ทำไมต้อง.ทำให้ยากเย็น.อย่างนี้
ทุกเวลาเหมือนเดิม.วันไหนไหน..ก็พิเศษ.ทุกวินาที
ถ้อยคำของเธอ.นึกย้ำกี่ที.กี่ที.ก็อิ่มใจ

ขอบคุณ..ทุกช่วงเวลา
ที่เธอเห็นความสำคัญ.ให้ค่า..ไม่ว่าวัน.ไหนไหน
จะเก็บความพิเศษ.ทุกวินาที.ที่ล่วงเลย..และจากนี้.ตลอดไป
บันทึกลงสมุดหัวใจ..จดจำไว้..ไม่ลืมเลือน..

เสนอตัว.เป็นที่พึ่งเธอตรงนี้
โอบกอดเธออีกที..เหมือนครั้งก่อน
หลับน่ะคนดี..ดาวดวงนี้..จะกล่อมเธอนอน
ปลอบโยนหัวใจอ่อนอ่อน.ของเธอ.ให้บรรเทา

หน้าที่..ดาว
ขณะนี้กำลังโอบกอด..คนหนาว..ร้าวเหงา
เป็นผ้าห่ม..คลุมใจ..เพียงผืนบางเบา
และจะทำอยู่อย่างนั้น..จนกว่าเขา..ย้อนกลับมา

ไ ม่ รู้ ว่ า เ ธ อ อ ยู่ ไ ห น
ไม่อาจเดาว่าเธอเป็นใคร..จากภาพในฝัน
รู้ว่าเธอคง..จะอยู่บนโลก..เดียวกัน
แต่ก็ไม่รู้..อีกว่ากี่วัน..จะพบเจอ

ฉั น ยื น อ ยู่ ต ร  ง นี้
รอคอยที่จะพบ..เธอคนดี..อยู่เสมอ
ฉันรู้น่ะ..ว่ายืนอยู่บน..ผืนดินเดียว..กับเธอ
และรู้ว่า..สักวันต้องพบเจอ..เราอยู่ใน.ขอบฟ้าเดียวกัน

เ พี ย ง แ ค่ ม อ ง ไ ม่  เ ห็ น
มันไม่ยากเย็นหรอก..สำหรับฉัน
การรอคอย...ฉันอดทนได้..ไม่รังเกียจมัน
หวังว่า..คงจะมีวันนั้นน่ะ..กับการได้พบเธอ