แค่..ได้..คิดถึง..ก็..เป็น..สุขใจ

วันนี้..สายลมบางเบา..พัดเอื่อยเฉื่อย..โชยแผ่วพริ้ว โบกปลิว..เข้ามากระทบผิวกาย


ซึมซาบเข้าไปในความรู้สึก..ทำให้หัวใจ..ส่งความรู้สึก..นึกถึง.." ใครคนหนึ่ง "..

 เกิดเป็นความรู้สึกที่เรียกว่า.."คิดถึง"..ขึ้นมา..

..ความรู้สึก..คิดถึง..เป็นความรู้สึกของอารมณ์ที่น่าประหลาด..บางครั้ง..รู้สึกได้ว่า..


ปลายทางแห่งความคิดถึง..ส่งผลให้เกิดอารมณ์ และความรู้สึกที่แตกต่างอย่างมากมาย..

ปลายทางแห่งความคิดถึง..บางขณะ..อาจทำให้รู้สึกเหงา..

ปลายทางแห่งความคิดถึง..บางขณะ..อาจทำให้รู้สึกเศร้า..

แต่...ในบางขณะ...ปลายทางแห่งความคิดถึงนั้น..กลับทำให้เกิดความรู้สึก..เป็นสุขใจ..

...และอิ่มเอมในหัวใจได้อย่างน่าประหลาด…

 น่าแปลก..ที่การส่งความรู้สึกคิดถึงใครคนหนึ่ง..แล้วทำให้เกิดความรู้สึกดีๆ เช่นนี้ขึ้นมาได้..

 น่าแปลก..ที่เพียงแค่..ได้คิดถึง..ก็เป็นสุขใจ..

บางครั้ง..ชีวิตคนเรา อาจไม่ได้ต้องการอะไร..มากมาย..


แค่เพียงได้รู้สึกดีๆ..มีความสุข..อิ่มเอมกับอารมณ์และความรู้สึก..ที่มีอยู่แต่เพียงในใจ..ก็คงพอ..

 ความคิดถึง..ทำให้แต่ละวันของเรา..สดชื่นได้มากกว่าที่เป็นอยู่

 ไม่ว่าวันนั้นๆจะเป็นวันเหงา วันเศร้า หรือวันทุกข์ ..

แต่ในเมื่อเรา...มีลมหายใจแห่งความคิดถึง..สิ่งนั้นจะนำมาซึ่ง..ความสุขของทุกๆวัน


แค่นึกว่าได้เจอกัน หรือว่าพบกันในฝัน ก็สุขใจเหลือเกิน

ฝากสายลม...ช่วยพัดพาความรู้สึกแห่งความคิดถึงนี้..ส่งไปให้ใครคนหนึ่ง..ซึ่งไกลห่าง


ช่วยพัดพารอยยิ้ม..และความห่วงใย..ที่เต็มเปี่ยมอยู่ในหัวใจ..

 วอนฝากลมไปให้..ฝากจากหัวใจ..ให้เธอได้..รู้สึกดีๆ..


.......โซดาซ่าส์.....