เพียงเพื่อให้เธอไม่รู้สึกว่า โลกนี้เงียบเหงา
เวลาที่มีค่าของฉัน
เธอกลับมองเห็นมันเป็นแค่เศษเงา
ฉันที่เธอเลือกเอา เป็นแค่คนแก้เหงาเท่านั้นเอง
เป็นความผิดฉันใช่หรือเปล่า
ที่เผลอก้าวเข้ามาให้เธอข่มเหง
ความบังเอิญที่พาฉันเดินมาหาเธอเอง
มันเป็นเพราะบทรักบรรเลง
หรือเธอตั้งใจข่มเหงทำร้ายกัน
เป็นแค่ใครที่ก้าวเข้ามา
ด้วยความบังเอิญของเวลาที่เธอพบฉัน
ไม่โทษเธอหรอกคนดี ที่สร้างทางเดินชีวิตนี้ให้เงียบงัน
เพียงแค่ต้องการคำตอบสั้นๆ
ว่าที่ผ่านมาทั้งหมดนั้น ฉันควรเรียกมันว่าอะไร
ความรักของเรามีค่าเพียงเท่านี้
ได้เป็นแค่คนคั่นเวลาของเธอในบางที
เวลาที่เธอรู้สึกเหงาไม่มีใคร
มันน่าน้อยใจหรือเปล่า
เมื่อถึงเวลาที่เราเหงาและหวั่นไหว
คนที่อยากอยู่ใกล้ กลับอยู่ในที่แสนไกล
ไม่แคร์ ไม่ใส่ใจ ไม่กลับมา
มันน่าเจ็บใจใช่ไหม
ความดีที่ทุ่มเทไปไม่เคยมีค่า
ไม่เคยมีเลย ความสำคัญในสายตา
เหมือนเทน้ำลงทะเลทรายอย่างใครๆว่า ไม่ผิดเลย
คือคนเจ้าน้ำตาที่ไม่เอาไหน
คือผู้หญิงที่น่าเบื่อมากกว่าใคร
คือทุกอย่างที่เธอคิดไว้ว่าไม่ดี
ฉันคือ คนช่างฝัน
คือคนที่เฝ้าผูกพันแค่เธอคนนี้
คือ คนที่รักเธอมากเท่าที่ความรู้สึกฉันพอจะมี
แต่ก็เป็นเพียงคนเดียวที่เธอไม่ต้องการ
ไม่มีสิ่งใดพันธนาการหัวใจได้นอกจากความรัก
และไม่มีสิ่งใดพันธนาการเราได้ นอกจากตัวเราเอง
เครดิต : บล็อกผู้หญิงของความรัก
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
