Romeo and Juliet

ณ เมืองเวโรนา ประเทศอิตาลี มีสองตระกูลใหญ่คือ ตระกูลคาปุเล็ตและตระกูลมอนตะคิวซึ่งไม่ลงรอยกันอย่างรุนแรงมาเนิ่นนาน ทำให้เกิดความรักต้องห้ามของโรเมโอแห่งมอนตะคิวและจูเลียตแห่งคาปุเล็ต เมื่อวันหนึ่ง โรเมโอแห่งมอนตะคิวได้อกหักจากโรซาลินจนเศร้าซึม เพื่อนทั้งสองคือ เบ็นโวลิโอ และ เมอร์คิวชิโอ จึงคิดหาทางให้โรเมโอคลายทุกข์ด้วยการชวนเขาไปหาความบันเทิงในงานเต้นรำสวม หน้ากากของตระกูลคาปุเล็ต ในงานนี้เองที่โรเมโอได้พบกับจูเลียต ทั้งสองตกหลุมรักกันและกัน แต่ก็ต้องตกใจในภายหลังเมื่อพบว่าตนหลงรักศัตรูเข้าให้แล้ว

หลัง งานเลิก โรเมโอได้ไปซ่อนตัวอยู่ใต้ระเบียงห้องนอนของจูเลียต เมื่อจูเลียตกลับมาถึงห้องก็ออกมาที่ระเบียงและรำพันถึงโรเมโอที่เธอไม่ ปรารถนาให้เขาเป็นคนของมอนตะคิว ส่วนเธอก็ไม่ควรจะเป็นคนของคาปุเล็ตเพื่อที่ทั้งคู่จะได้รักกันโดยไม่ต้องมี อุปสรรคอันใหญ่หลวงนี้ เมื่อโรเมโอรู้ว่าจูเลียตใจตรงกับตนก็ปรากฏตัวออกมา ทั้งสองพร่ำคำรักต่อกัน และวางแผนที่จะแต่งงานกันอย่างเป็นความลับในวันรุ่งขึ้นโดยมีบาทหลวง ลอเร็นซ์และแม่นมของจูเลียตช่วยสนับสนุน

แต่หลังพิธี แต่งงาน ติบอลต์ ญาติผู้พี่ของจูเลียตที่รู้ว่าโรเมโอบังอาจมาร่วมงานเมื่อคืนก็มาหาเรื่องโร เมโอ โรเมโอนั้นพยายามที่จะไม่วิวาทกับติบอลล์อีกเพราะถือว่าติบอลต์เป็นญาติของ ภรรยา แต่เมอร์คิวชิโอไม่เข้าใจ เขาเข้าปะทะกับติบอลต์จนถูกฆ่าตาย โรเมโอเมื่อเห็นเพื่อนรักสิ้นไปต่อหน้าจึงบันดาลโทสะฆ่าติบอลต์ตายเช่นกัน เจ้าเมืองจึงเนรเทศโรเมโอออกจากเมือง โดยโรเมโอต้องเดินทางไปพำนักที่เมืองมันตุวา

คืนนั้น โรเมโอมาหาจูเลียตเพื่อล่ำลา แม้ว่าทั้งคู่จะพยายามใช้เวลาให้คุ้มค่าเพียงใด แต่ในที่สุด โรเมโอกับจูเลียตก็ต้องจากลากันเมื่อรุ่งสาง

หลัง จากนั้นจูเลียตก็ถูกบังคับให้แต่งงานกับท่านเคานต์ปารีส หญิงสาวจึงได้วางแผนดื่มยาแกล้งทำเป็นตาย แล้วให้หลวงพ่อลอเร็นซ์ช่วยส่งจดหมายไปบอกโรเมโอ แต่สุดท้ายโรเมโอกลับไม่ได้รับจดหมายและเข้าใจว่าจูเลียตเสียชีวิตจริงๆ เขากลับมาที่เวโรนาเพื่อจะมาพบศพหญิงอันเป็นที่รัก และดื่มยาพิษฆ่าตัวตายข้างกายจูเลียต เมื่อจูเลียตตื่นขึ้นมาพบเช่นนั้นรู้ว่าทุกอย่างสายเกินไปแล้ว เธอคว้ามีดสั้นของโรเมโอมาแทงตัวเองตายตามชายคนรักไป

หลัง จากสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก ทั้งสองตระกูลจึงสำนึกได้ว่าเรื่องเศร้าที่เกิดขึ้นนี้เป็นผลมาจากความอาฆาต แค้นกันอย่างไร้สาระของพวกเขา สวรรค์ได้ลงโทษพวกเขาอย่างสาหัสทีเดียว แล้วทั้งสองตระกูลก็เริ่มสร้างความสัมพันธ์ที่ดีนับแต่วันนั้นมา
..............................................................................................................................................

“โรมีโอ ใยท่านจึงชื่อ โรมีโอ”

- ไทบอลต์ ตัดสินใจปรี่เข้าทำร้าย อย่างไม่คิดชีวิต ด้วยจิตเกลียดชังอันเปี่ยมล้น
- เมอร์คิวซิโอ สหายเก่าแก่ ของโรมิโอ รับไม่ได้ที่โรมิโอละศักดิ์ศรีให้กับศัตรูอย่างนั้น จึงรี่เข้าไปช่วย
เมื่อ ไทบอลต์ พลาดท่าเสียที โรมิโอ ก็ได้ปรี่เข้าไปขวาง เพื่อสะกัดโทสะของสหาย แต่ไทบอลต์หาได้สำนึกในบุญคุณนี้ไม่ กลับตรงเข้าทำร้ายจนเมอร์คิวซิโอ ต้องม้วยมอญ
“การเอาชีวิตของติบอลท์ มาสังเวยวิญญาณเพื่อน จิตย้ำเตือนให้คิดได้ในกาลนั้น
จนติบอลท์ศัตรูร้ายสิ้นลมพลัน เมื่อกาลนั้น ความโศรกศัลย์ จึงหายไป”

“ด้วยโทสะครั้งนี้ใหญ่หลวงนัก จำต้องออกจากที่พัก ที่อาศัย
เนรเทศถูกขับจากเมืองไป สู่แดนไกล เมืองยากไร้ “มันตุวา”

“ก่อนลาจากเวโรนาน้ำตาตก การอำลาวิปโยคสุดจะหา
ต้องพรากพลัดรักแสนหวงตลอดมา จึงรี่ไปพบหน้าขวัญตาพลัน”

“สุขไม่นานกาลสุขสันต์ก็พลันหาย เมื่อคนรัก”จูเลียต” ต้องเคียงกาย เป็นคู่หมายกับปารีสหนุ่มรุ่มรวย”

ความ ตายเท่านั้น ที่เธอปรารถนา แต่กระนั้นก็ตามที ยังมีอุบายที่บาทหลวงผู้จัดพิธีแต่งงานให้กับเขาและเธอ ได้แนะนำมา นั่นคือ การกินยาแสร้งทำเป็นหมดลม ภายในยี่สิบสี่ชั่วโมง สรรพางค์ร่างกายของสาวน้อยจะกลับกลายเย็นชืด ไร้เลือดเนื้อ
ส่วนบาทหลวงจะส่งสารไปยังโรมิโอ เพื่อให้ได้มาพบกับเธอ ที่แท่นศพ เมื่อเวลากาลผ่านไปจนได้ครบจะเปลี่ยนศพ กลายเป็นคนเหมือนดังเดิม

“หนีไปอยู่ด้วยกัน ตามประสงค์ ครองรักกันยาวนานดังจำนง รักยืนยงเคียงคู่กันตลอดไป”

เหมือนทุกอย่างจะลงตัวไปด้วยดี สาวน้อยบุตรีผู้สูงศักดิ์ได้กลืนกินยาแสร้งวายชนม์

“คาปูเลต จัดงานศพ ด้วยโศรกตรม ทุกข์ระทมด้วยแก้วตาได้จากไป”

“แต่ด้วยกรรมหรือเวรไม่อาจทราบ โรมิโอหาได้รับซึ่งสารไม่
ทำได้เพียงวางตัว และวางใจ รอจะได้กลับไปพบกับน้องนาง”

“สหายรักไม่ทราบถึงอุบายหลอก จึงรี่ไปกล่าวบอกความฉิบหาย
ว่าคนรักของเพื่อนนั้น ได้ครรไล สู่ปลายทางสุดท้ายแห่งวิญญาณ”

“โรมิโอผู้โศรกตรม แสนทุกข์หนัก เปี่ยมด้วยรัก จึงขอแก้ปัญหาใหญ่
ขอเดินทางไปเคียงคู่ ผู้ชนม์วาย มอบวิญญาณและหัวใจให้น้องนาง

เลือกดื่มยาพิษร้าย ให้วายชนม์ ไม่มีใครมาฉุดรั้งความตายได้
ขอเดินทางสู่โลกหน้าอันอำไพ ขอลาไป เคียงคู่เธอ ชั่วนิรันดิร์

วิ่งฝ่าฟันกฏเนรเทศสู่แท่นศพ ขอพานพบ ขอได้ยลวิมลใส
ของผู้เป็นที่รักยิ่ง กว่าสิ่งใด ขอลาไกล โลกาใหญ่ ใจยินดี

พลันครบกาลที่กำหนด จรดฤกษ์ “จูเลียต” พลันเนตรเบิกเห็น แสงไข
ภราดรนั่งเคียงข้าง อยู่ไม่ไกล จึงเอื้อนเอ่ยวจีไป ด้วยใจเริง

โรมีโอตระหนกตื่น น้องฟื้นแล้ว แต่ยาพิษเต็มขวดแก้ว กระดกหาย
สู่ลำคอ ปลิดชีวิต ชีวาวาย เหตุกลับกลาย ชายวายชนม์ หญิงงงงัน

เมื่อสิ้นเขา เราอยู่ไปก็ไร้ค่า ขอปลิดชีพเสียดีกว่า ขออาสัญ
หยิบดาบกริช จ้วงปลิดชีพตัวเองพลัน เคียงคู่กันบนแท่นศพ จบวิญญาณ
..............................................................................................................................................

รักแรกของโรมิโอไม่ใช่จูเลียตแต่เป็นโรสรายน์ โรมิโอตกหลุมรักโรสรายน์เป็น

คนแรกแต่ว่านางไม่ยอมรักตอบ พอเค้าไปเจอจูเลียตในงานเลี้ยงเค้าจึงตกหลุมรักนางในทันที..

และไม่ทันไรเค้าก็ลืมโรสรายน์จนหมดสิ้น