ข้าพเจ้าเหงาอย่างนี้เป็นชีวิต

.....ข้าพเจ้าเหงาอย่างนี้เป็นชีวิต

ด้วยดวงจิตผิดหวังมาหนักหนา

เมื่อเริ่มแรกดูจริงใจในอุรา

แต่ต่อมาเขามีคู่จึงรู้ตัว

.

.....ไม่โทษเขาเป็นเพราะเรานี้ต่ำต้อย

ดังว่า วาสนาน้อย ไร้ยศถา

แรกรักดั่ง อมฤต อนิจจา

แต่ต่อมาดั่ง ยาพิษ อนิจจัง

.

......เป็นอย่างนี้ต่อไปคงใจขาด

แผลเก่า ที่เขาปาด บาดเอาไว้

ยังมิทันทุเลาสักเท่าใด

ก็มาเจ็บเพราะแผลใหม่ด้วยใจนาง

.

......ทรุดกาย ลงเกลือกดิน ร้องสิ้นเสียง

โลกลำเอียง หรือว่า ฟ้าไม่เห็น

ว่า เหวย เหวย ข้าอยู่นี่ ตายทั้งเป็น

จะแกล้งกัน ให้ลำเค็ญ สักเท่าใด

.

.......หรือจะมีแค่เหล้านี้เป็นเพื่อน

เพราะเหตุเจ้าดวงเดือนมาเบือนหน้า

ทั้งรสเหล้า คละเคล้า รสน้ำตา

เอาให้สมฉายา ว่า......ชายเมา ฯ

...............................

ไม่โทษเขาเป็นเพราะเรานี้ต่ำต้อย

ดังว่า วาสนาน้อย ไร้ยศถา

แรกรักดั่ง อมฤต อนิจจา

แต่ต่อมาดั่ง ยาพิษ อนิจจัง
(ชายเมา ใต้เงาจันทร์)

.............

เข้ากะดึก อีกแล้ว ทำงาน กลางคืน นอนกลางวัน เป็น ซุป ยิ่งเข้าใหม่  แอบงีบก็ไม่ได้ 

นอนหลับ ฝันดีทุกคน ครับ คนที่ เข้ามาในกระทู้