...เรื่องมีอยู่ว่าวันหนึ่ง มีทหารไทยขี้เหงาคนหนึ่ง ยืนเข้าเวร
อยู่บริเวณชายแดนที่มีแม่น้ำเป็นพรมแดนกั้นระหว่างประเทศ
ขณะที่กำลังยืนเหงาอยู่นั้นก็บังเอิญมองไปเห็นทหารยามของ
ประเทศเพื่อนบ้านที่กำลังยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามเช่นกัน 
....ด้วยความเหงาจึงอยากทักทายทหารของประเทศเพื่อนบ้าน
แต่..ด้วยความกว้างของแม่น้ำจึงไม่สามารถพูดคุยทักทายกันได้
จึงได้แต่ส่งสัญญาณมือถึงกัน..
ทหารไทย: เจ้าน่ะ..เป๋นทหารแน้วได๋
(คุณเป็นทหารอะไร)
ทหารประเทศเพื่อนบ้าน: ....?.... 
แล้วทหารไทยก็ส่งสัญาณมือถามต่อไปว่า..
ทหารไทย: เป็นทหารราบแม่นบ่
ทหารประเทศเพื่อนบ้าน:......?..... 
เมื่อทหารไทยไม่เห็นทหารของประเทศเพื่อนบ้าน
ส่งสัญญาณมือตอบกลับ
ทหารไทยจึงส่งสัญญาณมือทำท่าทางว่ายน้ำ
ทหารไทย: เป็นทหารเรือแม่นบ่..
ทหารของประเทศเพื่อนบ้าน:.....?....... 
เมื่อทหารไทยไม่เห็นทหารของประเทศเพื่อนบ้าน
ส่งสัญญาณมือตอบกลับ..
ทหารไทยจึงส่งสัญญาณมือทำท่าทางใส่ลูกกระสุนปืนใหญ่
ทหารไทย: เป็นทหารปืนใหญ่แม่นบ่
ทหารของประเทศเพื่อนบ้าน: ....?..... 
เมื่อทหารไทยไม่เห็นทหารของประเทศ
เพื่อนบ้านส่งสัญญาณมือตอบกลับ
ทหารไทยจึงส่งสัญญาณมือทำท่าส่องกล้อง
ทหารไทย: เป็นทหารสอดแนมแม่นบ่
ทหารของประเทศเพื่อนบ้าน:.....?..... 
แล้วทหารของประเทศเพื่อนบ้านเราก็โกยอ้าว
กลับกรมกอง ทิ้งให้ทหารไทยงงแต๊ก!...
กับเหตุกาณ์ที่เกิดขึ้น... 
ณ กองลาดตระเวณของทหารประเทศเพื่อนบ้าน
มีหยัง?..บักจ่อย นายทหารระดับหัวหน้า
ถามลูกน้องที่วิ่งหน้าตาตื่นมา
ข้อย..สิขอลาออกเด้อคับ
ฮ่วยยย.....ลาออกเฮ็ดหยัง นายทหารระดับ
หัวหน้าถามลูกน้องด้วยความสงสัย 
ก็บักตะหานไทย นั่นแล่ว
ส่งสันย่านมื่อมาถึงข้อย..จั๊งสี้ (ส่งสัญญาณมือถึงฉันอย่างนี้)
ทหารยามนายนั้นกล่าว รายงานหัวหน้าของตนเองตัวสั่น 
เมื่อพระอาทิตย์ตกดิน 
"ฉันจะว่ายน้ำข้ามฝั่ง" 
"ไปอัดตูดแก" 
"จนตาโบ๋ว"
"ข้อยย่านอีหลีเด้คับ" 
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
