พักผ่อนหย่อนคลาย

คอยห้ามใจทีไรมันก็ยาก ทนไม่ไหว
ทุกครั้งที่เราใกล้ชิดกัน ฉันเพ้อฝันไปถึงไหน

อย่าไปอยู่ใกล้เธอ เตือนหัวใจตัวเอง
อย่ามัวฝันถึงเธอ แล้วฉันจะทำได้ไหม
อย่าคอยส่งยิ้มให้เธอ เธอคงไม่สนใจฉันสักนิดเลย

แล้วฉันจะฝืน ฝืนหัวใจตัวเองได้ไหม
แล้วฉันจะฝืนความรู้สึกของฉันได้ยังไง
ไม่อาจจะฝืนความรักที่มันเอ่อล้น
ฉันนั้นต้องฝืนทนกล้ำกลืน
อยู่กับความขื่นขม ที่เธอมองว่าฉันไม่มีตัวตน
ถึงจะยากเย็นเพียงใด ฉันก็คงต้องฝืนต่อไป

อย่าไปอยู่ใกล้เธอ เตือนหัวใจตัวเอง
อย่ามัวฝันถึงเธอ แล้วฉันจะทำได้ไหม
อย่าคอยส่งยิ้มให้เธอ เธอคงไม่สนใจฉันสักนิดเลย

แล้วฉันจะฝืน ฝืนหัวใจตัวเองได้ไหม
แล้วฉันจะฝืนความรู้สึกของฉันได้ยังไง
ไม่อาจจะฝืนความรักที่มันเอ่อล้น
ฉันนั้นต้องฝืนทนกล้ำกลืน
อยู่กับความขื่นขม ที่เธอมองว่าฉันไม่มีตัวตน
ถึงจะยากเย็นเพียงใด ต่อให้ฉันต้องทำอย่างไร
ฉันต้องทำให้ได้ ฉันต้องฝืนหยุดรักเธอ

แล้วฉันจะฝืน ฝืนหัวใจตัวเองได้ไหม
แล้วจะฝืนความรู้สึกของฉันได้ยังไง
ไม่อาจจะฝืนความรักที่มันเอ่อล้น
ฉันนั้นต้องฝืนทนกล้ำกลืน
อยู่กับความขื่นขม ที่เธอมองว่าฉันไม่มีตัวตน
ถึงจะยากเย็นเพียงใด ฉันก็คงต้องฝืนต่อไป

ถึงจะยากเย็นเพียงใด ฉันก็คงต้องฝืนต่อไป
แล้วฉันจะฝืนได้ไหม
ฉันนั้นต้องฝืนต่อไป

ลายมือก็ยังคุ้นอยู่ อ่านดูก็ยังคุ้นตา
ดีใจที่ได้รู้ว่า เจ้าของลายมือคือเธอ
เนิ่นนานเหลือเกิน ที่เราไม่ได้พบเจอ
วันนี้ได้เจออีกครั้ง แค่เพียงจดหมาย

ใจความที่เธอถามไถ่ อ่านไปก็ยังตื้นตัน
เธอยังอ่อนโยนเหมือนเก่า ยังเหมือนที่เคยเป็นมา
เหตุผลมากมาย ที่ทำให้เราร้างลา
และขอให้คืนกลับมา และจำว่าเพื่อนที่ดีที่สุดคือเธอ

แค่รู้ว่าเธอยังห่วง แค่เท่านั้นก็รู้สึกดี
และขอให้เธอโชคดี ฝากดูแลตัวเองเช่นกัน
วันเปลี่ยนและหมุนไป แต่ใจยังเป็นเมื่อวาน
ทุกๆอย่างในทุกวัน ยังเป็นเธอทุกลมหายใจที่เข้าออก

จากวันที่เธอไม่อยู่ ก็ตัวคนเดียวเรื่อยไป
ยังคงไม่ชินเท่าไหร่ ที่ใช้ชีวิตลำพัง
กับความเหงาใจ ก็ยังคงเรียนรู้มัน
และคงต้องมีสักวัน ที่เราต้องเขียนจดหมายไปขอบคุณเธอ

แค่รู้ว่าเธอยังห่วง แค่เท่านั้นก็รู้สึกดี
และขอให้เธอโชคดี ฝากดูแลตัวเองเช่นกัน
วันเปลี่ยนและหมุนไป แต่ใจยังเป็นเมื่อวาน
ทุกๆอย่างในทุกวัน ยังเป็นเธอทุกลมหายใจที่เข้าออก

วันเปลี่ยนและหมุนไป แต่ใจยังเป็นเมื่อวาน
ทุกๆอย่างในทุกวัน ยังมีเธอทุกลมหายใจที่เข้าออก
นานแค่ไหน ไม่ลืมเธอ

อาจจะเจอหน้าเธอ อาจจะได้คุยกัน
แต่ละวันผ่านไปดูเหมือนเธอมีใจ
แต่ไม่รู้ทำไม ว่าลึกๆข้างใน
มันปวดร้าวและรู้สึกได้กับความเฉยชา

ที่เธอมีให้กัน ให้กับฉันมานาน
สิ่งที่เหมือนจะหวานแต่กลายเป็นภาพลวง
เธอไม่คิดจริงจัง เหมือนที่ฉันจริงใจ
ยิ่งนานเท่าไหร่ในใจมันยิ่งรับรู้ความจริง

ว่าฉันไม่เคยได้อยู่ในชีวิตของเธอ
เป็นอยู่เสมอก็แค่คนที่ไม่เคยมีตัวตน
ในความฝันของเธอ แค่ผ่านมา และผ่านไป...
ก็ได้แต่ช้ำเมื่อรู้ว่าสิ่งที่ฉันหวังมานาน
มันเป็นแค่จินตนาการของคนโง่งมงาย
เจ็บแทบตาย...แต่ทั้งใจก็ยังรักเธอ

ที่เธอมีให้กัน ให้กับฉันมานาน
สิ่งที่เหมือนจะหวานแต่กลายเป็นภาพลวง
เธอไม่คิดจริงจัง เหมือนที่ฉันจริงใจ
ยิ่งนานเท่าไหร่ในใจมันยิ่งรับรู้ความจริง

ว่าฉันไม่เคยได้อยู่ในชีวิตของเธอ
เป็นอยู่เสมอก็แค่คนที่ไม่เคยมีตัวตน
ในความฝันของเธอ แค่ผ่านมา และผ่านไป...
ก็ได้แต่ช้ำเมื่อรู้ว่าสิ่งที่ฉันหวังมานาน
มันเป็นแค่จินตนาการของคนโง่งมงาย
เจ็บแทบตาย...แต่ทั้งใจก็ยังรักเธอ

ฉันไม่เคยได้อยู่ในชีวิตของเธอ
เป็นอยู่เสมอก็แค่คนที่ไม่เคยมีตัวตน
ในความฝันของเธอ แค่ผ่านมา และผ่านไป...
ก็ได้แต่ช้ำเมื่อรู้ว่าสิ่งที่ฉันหวังมานาน
มันเป็นแค่จินตานาการ ของคนโง่งมงาย
เจ็บแทบตาย...แต่ทั้งใจก็ยังรักเธอ