เศร้า ๆ กะมาเฟีย

หยุดพักสักคราคืออาการให้เราได้หยุดคิด หยุดทบทวน

สิ่งต่าง ๆ ที่เคยผ่านเข้ามาแล้วก็ผ่านไป

เคยพบผ่านเรื่องเลวร้าย

เคยแม้กระทั่งทำให้ตัวเอง

กลายเป็นเสมือนคนไร้หนทาง

กลายเหมือนคนหมดปัญญา

กลายเป็นคนจมอยู่กับปัญหา

กลายเป็นเสมือนคนไม่มีความพยายาม

หากวันนี้เรายังปล่อยชีวิตให้หยุดนิ่ง

คงจะยิ่งเหมือน

ตั ว อ ะไ ร ที่ ไ ม่ มี ค ว า ม ห ม า ย

ลืมไปว่า ในช่วงเวลานี้ ชีวิตยังมีภารกิจที่รอคอยการกระทำ

ไม่จำต้องผลาญเวลาไปกับความบอบช้ำ

ไม่ควรแม้กระทั่ง  มานั่งเสียความรู้สึก

ไม่ควรทำให้ตัวเองเป็น คน

ซึ่งยังต้องดำรงตนอยู่แต่ดูไม่ต่างซากศพที่รอวันส่งกลิ่น

หาความคึกคักเข้มแข็ง สดชื่นรื่นรมย์มิได้เลย

เวลาที่ล่วงเลยมา

เราจัดได้ว่าเป็นพวกดิ่งด่ำคร่ำคร่าล้าสมัย

อยู่ในโลกแห่งความคิดปิดขังตนเองมานานแล้ว

วันนี้ เรายังไม่ตาย

และจะไม่ยอม

 ต า ย ทั้ ง เ ป็ น

อุปสรรคยิ่งใหญ่ อยู่ที่ใจไม่สู้
การเป็นอยู่อย่างมีความหมาย
ต้องมีเรื่องท้าทายให้ลงมือทำ
ต้องเดินทาง ต้องเป็น และต้องไป

เพราะวันนี้เราไม่ได้มีแค่ชีวิตเดียว

ยังมีอีกหนึ่งชีวิตที่เราจะต้องพาเขาก้าวไป

คิดไว้เสมอ

จะทำอย่างไร ให้ชีวิตนั้น

ได้ผันผ่าน กับการ ตายทั้งเป็น

เฉกเช่นเรา

วันนี้หรือวันข้างหน้า
ไม่ว่าหนทางแห่งความรักจะเป็นอย่างไร
จะผิดหวัง หรือ สมหวัง
เราก็ยังคงต้องเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อมที่จะยอมรับ
ในเมื่อห้ามใจไม่ได้
เราก็จงมองโลกในแง่ดี
ว่าเรายังโชคดี
ที่ได้มีโอกาส
ที่ได้เปิดโอกาส
ที่ได้รู้จัก
กับคำว่า "รัก" ใครสักคน

ความคิดบางอย่าง ยิ่งคิด ยิ่งเศร้า ยิ่งทำให้กังวล  ยิ่งไม่มีความสุข ยิ่งหวาดกลัว

ใจหนอใจ ชอบคิดอะไรไปไกล ทั้ง ๆ ที่รู้ว่ามันช่างบั่นทอน

ให้ก้อนเนื้อข้างซ้ายที่เรียกว่า "หัวใจ" เจ็บแสนเจ็บ

วันข้างหน้ายังมาไม่ถึง แต่ทำไมใจถึงต้องไปนึกถึงวันที่เราสองคนจะต้อง จากกัน

วันนี้เรามีความสุขมากมายแล้วมิใช่หรือ ที่ได้พูดคุย ได้มีเขาคอยเป็นกำลังใจ
อย่างน้อยเราก็ได้รู้ ว่าเราไม่ได้อยู่แบบโดดเดี่ยวบนโลกใบนี้ เรายังมีเขา อยู่ข้าง ๆ เสมอ

"คิดถึงพี่ ก็ให้มองท้องฟ้านะ  เพราะอย่างไรเราก็อยู่ฟ้าเดียวกัน
ลองแหงนมองท้องฟ้าซิ เห็นพี่มั๊ย พี่อยู่กับเธอตลอดเวลา ไม่เคยจากไปไหนเลย"

คำพูดนี้แทนความรู้สึกดี ๆ ได้มากมาย ส่งตรงมาจากเขา

แล้วเราจะมานั่งคิดถึงวันที่ต้อง "จากกัน"  ทำไม 

ไม่มีวันไหน  ที่เราเงยหน้าขึ้นแล้วจะมองไม่เห็นท้องฟ้า
แม้ว่าในยามนั้น ท้องฟ้าที่เราได้พบเห็นจะสวยงามหรือไม่ก็ตาม
แต่เราก็รู้ว่า  ท้องฟ้าไม่เคยจากเราไปไหน  เขาจะยังคงอยู่เคียงข้างเราเสมอ

ความคิดของเราที่อยากจะจาก มันคงเป็นความรู้สึกของเราเพียงฝ่ายเดียว
เพราะ เขา ไม่เคยคิดจะจากเราไปไหน  แม้โลกจะสลาย ร่างกายจะดับสูญ
เขาก็จะยังคงอยู่กับเราตลอดเวลา...

เขารู้สึกดีกับเรามากมายขนาดไหน  เขาจึงยอมเป็นท้องฟ้า  
ที่จะคอยโอบกอดเราไว้ตลอดเวลา

เรายังไม่มีความสุขอีกหรือ  จะเรียกร้องสิ่งใดอีกเล่า
ในวันนี้และวันต่อ ๆ ไป สิ่งที่เราควรจะทำก็คือ

จงรักษาช่วงที่เรามีความสุขกับท้องฟ้า ไว้ให้นานที่สุด
จงรักษาสิ่งที่สวยงามในวันนี้ เพื่อสัมพันธภาพของเราสองคนในวันข้างหน้า..
โปรดจงรู้ไว้เสมอ ว่าเขาได้ส่งความรักและกำลังใจ มาให้เราเสมอ..
ทั้งยามหลับ และยามตื่น  เขาจะคอยโอบกอดเรา...
ทุกวัน ทุกเวลา ทุกนาที เขาไม่เคยคิดจะจากเราไปเลยสักนิด..

แล้วเราจะกลัวไปใยเล่ากับ  "สิ่งที่ยังมาไม่ถึง"