ลายเส้นสวย ๆ..~~

เศษซากแห่ง...ความคิดถึง
ที่คนใจร้ายคนหนึ่ง...ฝากร่องรอยทิ้งไว้
ต้นแห่งความเหงางอกงาม...สูงสุดสู่ฟ้าไกล
โดนคนรักทำลาย...แห้งเหี่ยวเฉาตาย...ร่วงดิน

ผลแห่งความเหงา...ที่ร่วงหล่น
ที่หัวใจใครบางคน...ไม่เคยยินยลใฝ่ถวิล
คำว่ารักบางเบา...ที่เขาไม่มีวันได้ยิน
เจือจานด้วยหยดน้ำตาร่วงริน...มาจากใจ

วัฏจักรแห่งความเหงา
รดด้วยหยดน้ำตาแห่งความเศร้า...รากเง้าก้องอกขึ้นใหม่
ดูแลด้วยความรัก...จากที่ไม่อาจตัดใจ
ไม่ว่าอีกนานเท่าไหร่...ถูกทำลายเท่าใด...จะอดทน

ต่างฝ่าย...ต่างลืมกันไม่ได้
แล้วทำไมหัวใจ...ถึงรู้สึกว่าห่างไกลอย่างนี้
ตลอดเวลาที่ผ่านมา...เรามัวไปทำอะไรอยู่คนดี
ความรักถึงจูนไม่ติดสักที...มีแต่น้ำตา

เมล็ดพันธ์...แห่งความเหงา
ปลูกลงบนความเศร้า...ณ. ดินแดนแห่งความเหว่ว้า
ดูแลด้วยความคิดถึง...รดด้วยหนึ่งหยดน้ำตา
กี่ร้อยวันที่ผ่านมา...ลองนับดูสิว่า...ฉันต้องเสียน้ำตาเท่าไหร่

ตัดใจไม่ลง
ทุกสิ่งยังมั่นคง...ไม่ว่านานแค่ไหน
ความรู้สึกนี้เกิดขึ้นกับเธอด้วยหรือ...คนไม่มีหัวใจ
ปล่อยให้ฉันร้องไห้...รู้ไหมทรมานแค่ไหน...เมื่อไม่มีเธอ

ร้องเพลงเหงา - เหงา กับท้องฟ้า
สายลมที่พัดผ่านมา...กระซิบว่ามีคนคิดถึง
สบายดีไหม...ความห่วงใยจากใครคนหนึ่ง
อาจจะฟังดูไม่ลึกซึ้ง...แต่ถูกผูกตรึงด้วยความจริงใจ

เสียงจากเธอ...หรือเปล่า
ยังจำคนขี้เหงา...คนนี้ได้ใช่ไหม ?
หลายฤดูกาลที่ผ่านมา...เธอไปหลบฝนหลบฟ้าอยู่ที่ใด
ลืมกันแล้วหรือไร...คนที่เขารักเธอทั้งหัวใจ "อยากฟัง"

ตัดใจไม่ได้
ไม่ว่านานแค่ไหน...ไม่เคยลืมเธอสักครั้ง
ฝากสายลมที่ส่งมา...ช่วยพัดพาไปให้เธอฟัง
แค่คิดถึงกันเพียงสักครั้ง...ก้อช่วยต่อความหวังและลมหายใจ

กี่วัน...ที่ผันผ่าน
กี่ฤดูกาล...ที่นานช้า
กี่ค่ำคืน...ที่ไร้แสงแห่งดวงดารา
กี่หยดน้ำตา...ที่คนไร้ค่า...ไขว่คว้าหาเธอ

ลืมไม่ได้จริง - จริง
เรื่องราวทุกสิ่ง...ยังชัดเจนเสมอ
รัก รัก รัก หัวใจเต้นว่า...รักเธอ
ตกอยู่ในห้วงแห่งฝันละเมอ...ที่คนพร่ำเพ้อไม่ยอมรับความจริง

ลืมกันแล้วหรือยัง
เรื่องราวหนหลัง...กับคนสิ้นหวังที่ถูกทอดทิ้ง
แต่คนไร้ค่าคนนี้...ลืมเธอไม่ได้จริง - จริง
ภาพความหลังยังชัดเจนยิ่ง...เพราะทุก-ทุกสิ่ง...คือเธอ

เรื่องราวเก่า - เก่า
ความรู้สึกเหงา - เหงา...ที่ยังตอกย้ำอยู่ทุกวันนี้
หัวใจเบา - เบา...ยังคิดถึงเขาทุกนาที
ความทรงจำดี - ดี...ยังชัดเจนตรงนี้...ที่ดวงตา

อุ่นไอบาง - บาง
รอยจุมพิศจาง - จาง...ที่ปลอบขวัญในวันเหว่ว้า
ร่องรอยลาง - ลาง...แต่ชัดเจนในใจฉันตลอดมา
เรื่องราวต่าง - ต่าง นา - นา...โอบล้อมคลายความอ่อนล้า...ให้หายไป

ช่วงเวลาดี - ดี
คน - คนนี้...จะขอจดจำเธอไว้
หยดน้ำใส - ใส...เกิดจากความรัก...หาใช่ความเสียใจ
แม้วันข้างหน้าจะพบเรื่องราวใหม่ - ใหม่....แต่หัวใจยังใช้ดวงเดิม (สัญญา)