เรื่องโจ๊กก่อนนอน

     กาลิคสกี้ เบื่อหน่ายเต็มทีกับการที่ผู้คนชอบพูดจาล้อเลียนชาวโปแลนด์ หาว่าเป็นคนโง่เง่าเต่าตุ่น เขาตัดสินใจว่าจะต้องใช้ ชีวิตอย่างมีความสุขโดยไม่กลัว
ใครมาว่างี่เง่าอีกต่อไป เขาสมัครเข้าเป็นสมาชิกสโมสรนักชิม แล้วหาตำราว่าด้วยอาหารการกินแทบทุกเล่มมาศึกษา เมื่อศึกษาอย่างหนักเป็นเวลาสามเดือนแล้ว กาลิคสกี้ก็ก้าวอย่างผึ่งผายเข้าไปสั่งอาหาร...


     "ก่อนอื่นเอาสลัดมาก่อน ผมต้องการน้ำใส ให้สลัดของผมมีอุณหภูมิที่ 56องศานะและให้ซ้อมสลัดเย็นเฉียบด้วย ต่อไปผมขอ ฟิเลมินญองเอาแบบมีเดี่ยมเครื่อง
เดียวเอง ข้าวโพดอ่อนมันบด เครื่องดื่มน่ะ ขอเป็นเซบาสดติอานี่ปี 1973 และของหวานขอเป็นเคริน ซูเซิทก็แล้วกัน พร้อมกับกาแฟ โคลัมเบียสักถ้วยหนึ่ง"


     ชายคนที่ยืนฟังเขาสั่งอาหาร ย้อนถามขึ้นว่า "นี่...คุณเป็นชาวโปแลนด์ใช่ไหม?"   "ใช่" กาลิคสกี้ตอบ
"เอ๊ะ! คุณรู้ได้อย่างไร?" "ง่ายมาก" ชายคนนั้นตอบ
"เพราะนี่คือร้านขายเครื่องเหล็กไง"