ก่อตั้งคณะในปี 1976 ในกรุงลอนดอน ถือเป็นหัวหอกวงดนตรีเกาะอังกฤษ ในยุค New Wave Of British Heavy Metal (NWOBHM) ซึ่งเริ่มขึ้นราวปี 1979 ขณะที่กระแสเพลงพังก์กำลังรุ่ง
สำหรับ NWOBHM คืออะไรก็ไม่ต้องคิดมาก
เอาเป็นว่า คือกลุ่มคนเล่นดนตรีหนักโสตในช่วงปลายทศวรรษ 1970 ถึงกึ่งกลางกึ่งปลายยุค 1980 หรือที่เรียกว่า "บริติช เฮฟวี่ เมทัล" ซึ่งสืบทอดเจตนารมณ์มาจากเฮฟวี่รุ่นพี่ อาทิ "Black Sabbath" "Led Zep pelin" และ "Deep Purple" แต่รุ่นหลังนี้จะไม่ยึดแพตเทิร์นบลูส์ อัดเพาเวอร์คอร์ด สับริฟฟ์ เร็วไฟแลบกันล้วนๆ
คณะ NWOBHM ที่เด่นๆ เช่น Iron Maiden, White Spirit, Daimond Head, Raven, Fist, Praying Mantis, Def Leppard
มาถึง Iron Maiden สมาชิกยุคบุกเบิก "สตีฟ แฮร์ริส" (เบส/ก่อตั้งวง) "พอล ดิแอนโน" (ร้อง)
"เดฟ เมอร์เรย์" (กีตาร์) "ดอดจ์ ซิมป์สัน" (กลอง)
ต่อมาก็มีการเปลี่ยนสมาชิกเข้าๆ ออกๆ ที่โดดเด่นได้แก่ บรูซ ดิกคินสัน (ร้อง), ยานิก เกอร์ส (กีตาร์), โทนี่ พาร์สันส์ (กีตาร์), เดนนิส สแตรตตัน (กีตาร์) และ ไคลฟ์ เบอร์ (กลอง) โดยมีแฮร์ริสเป็นตัวยืนมาตลอดจนกระทั่งถึงชุดขายดี "Fear Of The Dark" ปี 1991 พี่ท่านจึงลาออกไปทำวง "Shukworks"
สำหรับสาวกหูเหล็กฟังงานของ Iron Maiden ชีวิตย่อมไม่พบคำว่าผิดหวังแน่นอน แต่เมื่อ 20 ปีก่อน สื่อไม่ค่อยให้ความสนใจเมเดนมากนัก เพราะไม่ถูกอกถูกใจเนื้อหาของเพลงที่บูชาซาตาน
แถมปีศาจ "เอ็ดดี้" มาสคอตประจำวงหน้าตาไม่ค่อยจะน่ารักเท่าไหร่ ตำแหน่งวง NWOBHM ที่โผล่หน้าตามทีวีมากที่สุด เลยตกเป็นของเฮฟวี่ใสๆ อย่าง Def Leppard
ชุดหลังสุดนี่ถือเป็นการรียูเนี่ยน สมาชิกรุ่นโบ (ราณ) กลับมาผนึกกำลังครบครัน ทั้งแฮร์ริส ดิกคินสัน เมอร์เรย์ ยานิก เกอร์ส จนทำให้ซิงเกิ้ล "The Wicker Man" คว้าแกรมมี่ ครั้งที่ 43 สาขาเมทัลยอดเยี่ยมไปครอง