เศร้า เศร้า กะ▄▀▄╠•►¸¸.·´¯`·.¸¸Mafia

คำที่เคยพูดหวาน สักกี่คำที่เป็นความจริง
คำที่เธอว่าจริงสักกี่คำที่เชื่อเธอได้
คำที่พูดว่ารักสักกี่คนที่เธอพูดไป
จะโกหกแค่ไหนยังเชื่อเธอ
ได้แต่ทำไม่สนแกล้งเป็นคนตาบอด ไม่รู้อะไร แต่จริงๆในใจ ฉันรู้ดี
ต่อหน้าก็มีแค่ฉัน ลับหลังก็ไปมีเขา ต้องเจ็บที่คำว่าเรา
มันหมายถึงการมีเขามาคั่นตรงกลาง
แกล้งไม่รู้ไม่เห็น ยอมทรมานช้าๆ ยังไม่กล้าลืมตา
กลัวทนความจริงไม่ไหว
ใจหนึ่งบอกพอแล้ว ถึงเวลาต้องเดินหนีไป
ใจหนึ่งบอกให้ไหวเหมือนไม่รับความจริงสักที
ที่ต้องทนต้องช้ำหาทางไปไม่มีวิธี อาจติดที่คำนี้คำว่ารัก
ได้แต่ทำไม่สนแกล้งเป็นคนตาบอด ไม่รู้อะไร แต่จริงๆในใจ ฉันรู้ดี
ต่อหน้าก็มีแค่ฉัน ลับหลังก็ไปมีเขา ต้องเจ็บที่คำว่าเรา
มันหมายถึงการมีเขามาคั่นตรงกลาง
แกล้งไม่รู้ไม่เห็น ยอมทรมานช้าๆ ยังไม่กล้าลืมตา
กลัวทนความจริงไม่ไหว
ต่อหน้าก็มีแค่ฉัน ลับหลังก็ไปมีเขา ต้องเจ็บที่คำว่าเรา
มันหมายถึงการมีเขามาคั่นตรงกลาง
แกล้งไม่รู้ไม่เห็น ยอมทรมานช้าๆ ยังไม่กล้าลืมตา
กลัวทนความจริงไม่ไหว
ให้เดินกลับหลังก็ไม่ได้ ปล่อยใจโง่งมอย่างนี้ เจ็บแค่ไหนเท่าไรก็ยอม
แค่ความรักไม่พอ คำว่ารักไม่พอหัวใจ คนอย่างเธอ

แก้วที่คว่ำอยู่กลางสายฝนต่อให้ฝนตกกระหน่ำทั้งคืน
ก็ไม่อาจเต็มไปด้วยน้ำคนที่ไม่ยอมเปิดใจเรียนรู้
ต่อให้คลุกคลีอยู่กับนักปราชญ์ทั้งคืนทั้งวันก็ยังโง่เท่าเดิม

นัยอันล้ำลึกของคำว่า “ขอบคุณ”

ขอบคุณความไม่รู้ ที่ทำให้รู้วิธีลุกขึ้นสู้
ขอบคุณความยากจน ที่ทำให้เป็นคนมุมานะ
ขอบคุณความล้มเหลว ที่ทำให้เกิดความเชี่ยวชาญ

ขอบคุณความผิดพลาด ที่ทำให้ฉลาดยิ่งกว่าเดิม
ขอบคุณความริษยา ที่ทำให้กล้าสร้างสรรค์สิ่งใหม่
ขอบคุณคำวิพากษ์วิจารณ์ ที่ทำให้ผลิบานอย่างไร้ข้อตำหนิ

ขอบคุณความไม่รู้ ที่ทำให้รู้จักครูที่ชื่อประสบการณ์
ขอบคุณความผิดหวัง ที่ทำให้ตั้งสติเพื่อลุกขึ้นมาใหม่
ขอบคุณศัตรูที่แกร่งกล้า ที่ทำให้รู้ว่าเรายังไม่ใช่มืออาชีพ

ขอบคุณมหกรรมคอรัปชั่น ที่ทำให้เราอยากสร้างสรรค์การเมืองใหม่
ขอบคุณความป่วยไข้ ที่ทำให้เราตั้งใจดูแลสุขภาพ
ขอบคุณความทุกข์ที่ ทำให้เรารู้ว่าความสุขมีค่าแค่ไหน

ขอบคุณความพลัดพราก ที่ทำให้เราสละจากความยึดมั่น ถือมั่น
ขอบคุณเพลิงกิเลส ที่ทำให้เรามีเหตุอยากถึงพระนิพพาน
ขอบคุณความตาย ที่ทำให้ฉากสุดท้ายของชีวิตสมบูรณ์แบบ…