ภาพเศร้า เศร้า กลอนเหงา..~~

ไ ม่ รู้ ว่ า เ ธ อ อ ยู่ ไ ห น
ไม่อาจเดาว่าเธอเป็นใคร..จากภาพในฝัน
รู้ว่าเธอคง..จะอยู่บนโลก..เดียวกัน
แต่ก็ไม่รู้..อีกว่ากี่วัน..จะพบเจอ

ฉั น ยื น อ ยู่ ต ร  ง นี้
รอคอยที่จะพบ..เธอคนดี..อยู่เสมอ
ฉันรู้น่ะ..ว่ายืนอยู่บน..ผืนดินเดียว..กับเธอ
และรู้ว่า..สักวันต้องพบเจอ..เราอยู่ใน.ขอบฟ้าเดียวกัน

เ พี ย ง แ ค่ ม อ ง ไ ม่  เ ห็ น
มันไม่ยากเย็นหรอก..สำหรับฉัน
การรอคอย...ฉันอดทนได้..ไม่รังเกียจมัน
หวังว่า..คงจะมีวันนั้นน่ะ..กับการได้พบเธอ

ย อ ม รั บ ว่ า เ ห ง า
แต่ไม่อยาก..รู้จักคำว่าเรา..เข้าใจไหม
เบื่อแล้วล่ะ..ที่ต้องแคร์..ใครต่อใคร
ฉัน..ไม่ผิดใช่ไหม..ที่ปฏิเสธ..เรื่อยมา

แ ม้ จ ะ ห น า ว
ดีกว่า..เจ็บรวดร้าว..ทนเป็น..คนไร้ค่า
ไม่อยากนับอีกแล้ว..หยดหยาด.น้ำตา
โทษน่ะใจ..ที่ต้องทำตรงข้าม.กับเธอ..จนกว่า..ต้องการสักคน

รู้ ตั ว ว่ า ผิ ด
ขอโทษที่ไม่ได้คิด..ขอโทษที่หวั่นไหว
ความรู้สึกของฉัน..ในตอนนั้น..แค่หลงไป
รู้ว่าเธอคงรับไม่ได้..แต่ว่า..ตัดใจเถอะเธอ

ฉั น มั น ค น..ไ ม่ เ อ า ไ  ห น
ค่าของสิ่งเล็กน้อย..ยังมากมายกว่าคนไร้ใจ..ที่พลั้งเผลอ
ลืมฉันตอนนี้..และขอให้เธอพบทางที่ดี..ขอโทษที่ทิ้งเธอ
ลืมฉันเถอะ..สักวัน..เธอจะเจอกับอีกมากมาย..หลายคน..ที่พร้อมจะรักเธอ..หมดทั้งใจ

เ ป็ น เ พ ร า ะ ฟ้  า เ ป ลี่ ย น สี
อะไรดีๆ..จึงเกิดขึ้นกับฉันเสมอ
สิ่งต่างต่างที่ผ่านพ้น ..เศร้า.. สุข.. เกิดขึ้นในชีวิต..สิ่งที่ต้องพบเจอ
สอนและให้บทเรียนอยู่ตรงนั้น..ข้างข้างคนเพ้อ..จนเข้าใจ


วั น ใ ห ม่ ก็ เ ริ่ ม  ใ ห  ม่..สู้ อ ยู่ อ ย่ า ง  นั้ น
อย่าท้อน่ะใจ..แม้ฝัน..จะอยู่ไกลแค่ไหน
ไม่ยอมหรอก..เดินไปพร้อมกับความฝัน..และกำลังใจ
ท่ามกลางฟ้าใส..ก้าวไปพร้อมกับ..สายลมที่จูงมือ

ผิ ด เ ห ร อ....ผิ ด ไ ห ม...?
ที่เผลอมอบใจให้กับเขา
คนนั้นไง..คนที่ไม่รักเรา
คนที่ใกล้ใกล้เขา..มีอีกเงา..เดินเคียงกัน

....เ สี ย ด า ย..^^
ทำไมชอบใคร..ทุกราย..ต้องเป็นแค่ฝัน
เขาน่ะ..มีแล้ว..คนรัก..คนผูกพัน
แต่ว่าฉันนี่สิ..เผลอไปได้..รักข้างเดียว

>..ไ ม่ เ ป็ น ไ ร..<
อย่างน้อย..หัวใจ..ก็ไม่แห้งเหี่ยว
คิดถึงไปสักพัก..นอน..นั่ง..ฝันเพ้อ..ไปคนเดียว
แล้วอย่าเผลอล่ะ..เธออย่าหันมาแลเหลี่ยวกัน..ให้หวั่นใจ

++..เ พ ร า ะ ว่ า..!!
ฉันกะ.จะหา..คน.ดามใจใหม่
คิดถึงเธอสักพัก..จนกว่าจะพบ..คนจิตใจดี..ไม่มีใคร
อย่างน้อยก็สุขใจ..ไม่เหงาเดียวดาย...ร้องไห้ลำพัง

ที่ จ ริ ง ฉั น เ จ็บ
แต่ฝืนเก็บความรู้สึกเอาไว้
ดูสิ.คนนี้..คนที่ไม่เหลือใคร
ความเข้มแข็ง..หายไป..เหลือเพียง.น้ำตา

ยั ง เ พ้ อ
คนข้างเคียงอย่างเธอ..ละเลย..ไม่เห็นค่า
ฉันร้องไห้ เสียใจ ฉันปวดร้าว ไม่อยากให้เธอ...มองมา
กลัวเธอจะเห็นน้ำตา.เลยกลั้นสะอื้น..จนกว่า..เธอหายลับไป

- บ า ง ที ก็ ดี -
อยู่ในที่.ที่มี.แต่ฉัน
เอนตัวนอน.มองฟ้า.มองพระจันทร์
ไร้ความผูกพัน.ที่ต้อง.เอาใจ

+ เ ป็ น เ พ ร า ะ ฉั น เ ห นื่ อ  ย +
อยากใช้ชีวิตเรื่อยเรื่อย..ไม่มีจุดหมาย.ว่าอยากไปไหน
หลบผู้คนมากมาย..สถานที่.วุ่นวายใจ
ปิดการรับใครต่อใคร..ที่ต้องห่วงใย..จนลืมตัวเอง

ฉั น ทำ เ พื่ อ เ ธ อ
อะไรที่พบเจอ..แล้วคิดว่าดี..ก็อยากให้
ผ่านไปกี่วัน..แม้รู้สึกท้อ..เพราะท่าที..ที่ไม่เคยสนใจ
แต่..จะทำให้เธอตลอดไป..รักคือการให้สิ่งดีๆ

ห า ก วั น ไ ห น . . ต้ อ ง พ ลั ด พ ร า ก
อยู่ห่างไกล..ด้วยการลาจาก..จะเก็บสิ่งนี้
สิ่งที่ฉันทำให้เธอ..ต้องเผลอยิ้ม..ความทรงจำที่เคยมี
จดจำ..บันทึกมันไว้ที่..หัวใจหนึ่งดวง

คำถาม
ทำไมต้องพยายามหลี่กเลี่ยงผู้คนมากมาย
ทั้งทั้งที่ยอมรับไปดูใจกันก่อนก็ไม่เสียหาย
ทำไมฉันถึงทำลายปฎิเสธเรื่อยไปทุกครั้งที่มี

คำตอบ
ไม่ใช่ว่าฉันไม่ชอบความสุขหลากสี
แต่ทุกคนที่เข้ามาฉันไม่รู้จักเขาดี
และไม่อยากผิดที่รักคนของใคร

และคำถาม
อยากทำตามใจตัวเองบ้างไหม
ลองรักใครสักคนสักครั้งเพื่อความสุขของใจ
จับมือคนที่ไม่รู้ว่าใครทำความเข้าใจซึ่งกันและกัน

อีกครั้งกับคำตอบ
เคยแล้วล่ะฉันเคยมอบความรักให้ใครคนนั้น
ทุ่มเททั้งหมดรักด้วยหัวใจแต่ต้องมาเจอคนที่ทิ้งกัน
ความเชื่อมั่นก็เลยหมดไปและไม่อยากมี

ทิ้งหลายอย่าง
จมอยู่กับความอ้างว้าง..จนไม่รู้จัก ..คำว่าเหงา
มีสิ่งหนึ่ง..ที่กอดคอ..เคียงข้าง..ก็คือเงา
กับน้ำตา..ที่คอยบรรเทา..ปลอบใจ..ยามเดียวดาย

กลัวความผิดหวัง
ไม่กล้าพอ..ยังปิดกั้นตัวเอง..ไม่คิดปล่อยใจให้ง่าย
เจอกับคำว่าเจ็บ..ฉันเสียความรู้สึก..มามากมาย
แม้หวังให้มันเป็นครั้งสุดท้าย..จบที่คนคนนี้..ไม่เคยมี

หายไปไหน
คนที่มีหัวใจ....รักเป็น ..ให้ความหมายมากกว่านี้
อดทนไม่ไหวหรอก..หากต้องเจอแต่คน..ที่ไม่ให้ค่า..ไม่รักดี
ฉันก็เท่านี้..อดทนได้ที่..ความรู้สึกดีๆ..หมดไป

ไม่อยากเพ้อ
แม้ต้องการ..และอยากเจอรักแท้..สักเพียงไหน
คนนั้น ..คนนี้ ..ที่คิดว่าใช่ ..หันหน้าให้ความหวัง..หันหลังเดินจากไป
จึงไม่หวังให้ใครรับรู้..เกี่ยวกับฉัน..คบกันเพื่อฆ่าเวลา..การรอคอย

อย่าถามว่าทำไม
ก็ฉันอยู่ได้ ..ไม่เป็นไรหรอก..แม้ต้องเหงาหงอย
ดีกว่ารักแล้วมีปัญหา..เจอแต่คนบ้าบ้า..คิดนู่น.คิดนี่...จนรู้สึกนอย
เอาเถอะน่า..อย่างน้อย.ฉันก็ไม่ต้องพึ่งใคร..อยู่คนเดียวได้..และมีความสุขดี