...แค่หัวใจที่ใกล้กัน...

แม้แต่กระดาษแผ่นเดียวยังมีสองด้าน

แม้แต่มือของเรายังมีหน้าหลัง

แม้แต่หัวใจยังมีสี่ห้อง

แม้แต่ดวงตายังมีสองข้าง

แม้แต่หูของเรายังมีสองข้าง

เมื่อโลกนี้มีสรรพสิ่งมากกว่าหนึ่งด้าน เหมือนจะเตือนเราอยู่ในทีให้มองสรรพสิ่งอย่างชั่งใจ ไตร่ตรอง และมองทุกมุมที่มี

ดังนั้นความรักก็มีหลักคิดหลักเข้าใจเหมือนกัน นานเท่าไร เรื่องของความรักก็เป็นเรื่องซ้ำๆไม่เคยเปลี่ยน ผ่านมากี่ชั่วอายุคนก็ยังมีน้ำตาให้เห็น มีเสียงหัวเราะให้เชยชม มีรักสามเส้า สี่เส้า เป็นเรื่องธรรมดา

เธอต้องถอยหลังออกมา และมองสรรพสิ่งด้วยความเข้าใจ มองไม่ต้องทุกด้านที่มีก็ได้ แต่มองมากกว่าด้านเดียวที่เธออยากจะมองด้วย มองเรื่องที่เธอไม่อยากจะเจอจะพบด้วย

เธอไม่จำเป็นต้องเจอสิ่งดีดีในชีวิตเสมอ แต่ถ้าเธอเข้าใจสิ่งร้ายๆที่ผ่านมาในชีวิตบ้าง มีสติ ก็พอแล้ว