รักอย่างเข้าใจ

"ความเศร้าหมองในความรัก เกิดขึ้น เมื่อเราได้พบคนที่มีความหมายกับชีวิตเรามาก แต่ในที่สุดกลับพบว่า เขาไม่ใช่คนที่เราจะอยู่ด้วย ทางเดียวที่จะแก้ความเศร้านี้ได้คือ ต้องเรียนรู้ที่จะปล่อยเขาไป ให้อิสระกับเขา และหัวใจของเราเอง"

      It is not really so

เมื่อชีวิตเดินทางมาถึงโค้งของความรัก เราต่างก็อยากใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับคนที่มีความหมายกับชีวิต แต่เมื่อเราไม่ได้ในสิ่งที่เราต้องการ เราจะเกิดความทุกข์ และมองว่าเป็นความรักที่ล้มเหลว

      แต่ถ้ากลับไปยืนที่จุดเริ่มต้น และมองความเป็นมาของความรักในมุมที่สูงกว่าและกว้างกว่าเก่า เราจะพบว่า แค่เราได้รักและได้มอบสิ่งดีๆให้กับคนที่มีความหมาย....คนพิเศษคนนั้น แค่ได้เห็นเขามีความสุข และอยู่อย่างมีความสุข เราก็มีความสุขแล้ว

      ถ้าเมื่อไหร่เราอยากให้เขามาอยู่ใกล้
      แต่เขาอยู่ใกล้เราแล้วเขาไม่สบายใจ
      เราจะเลือกให้เขาไม่สบายใจไหม
      เราเลือกที่จะเจ็บปวดเอง
      หรือเลือกให้คนที่เรารักเจ็บปวด
      เราได้เขามาก็ได้แต่ตัว...ไม่ได้ใจ
      เรายังจะอยากได้เขามาอยู่ไหม

        It maybe the only solution to part
  
จริงอยู่ ที่การตัดใจและปล่อยเขาไปอาจจะทำให้เรารู้สึกเจ็บปวดบ้างในครั้งแรก แต่ถ้ารเเข้ใจความรู้สึกนี้ และบอกตัวเองได้ว่ามันดีกว่าการที่จะให้เจฃขาอยู่อย่างลำบากใจกับเรา หรือบังคับให้เขาอยู่กับเรา อย่างน้อยยังเหลือความรู้สึกดีๆที่มีให้กัน มันน่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด

       ความรักไม่ใช่การอยู่ร่วมเสมอไป
       ตราบใดที่คนที่เรารักมีความสุข
       ไม่ว่าจะต้องอยู่ห่างหรือไกลแค่ไหน
       เราก็สุขใจ

 " ขอให้เชื่อว่าสักวันจะต้องทำได้ แม้จะเจ็บปวดแค่ไหนก็ตาม ต้องผ่านมันไปให้ได้"